|
|
|
|
|||||||
|
|
 | ||
 |
|
|
Seçenekler | Stil |
07.07.10, 03:59
|
#1 |
Her cümlede, her harfte teneffüs ediyorum seni, en büyük acılar[ım]la…!
Her cümlede, her harfte teneffüs ediyorum seni, en büyük acılar[ım]la…! Gecelerdir seni bana yazdıran… En hafif yagmur, en kücük fırtına ..! En büyük karanlıktır ; sensizligine hapsoldugum ..! Alısamadım yokluguna, alısamadım sensizlige.. Sensiz, yagan yagmuru izlemeyi, Yıldızları seyredip kendimize pay cıkarmayı.. Ardından bir dilek tutmayı ; kayan yıldızlardan … Alısamadım sensiz aksamlara ! “ En kalabalık sokaklarda , en anlamsız cümle bile hatırlatıyor seni bana .. ” En sacma ,en anlamsız cümlelerin ; En anlamlı vurgusu oluyorsun bende , Cekip gitsende …kalmasanda bende … Yas olup akıyorsun , ince bir tiz gibi… Kaybediyorum ruhumu ! Yokoluyorum .. Gülmeyi beceremiyorum.. Aglayıslarımın, hüzünlerimin,adımlarımın Adısın ! Beceremiyorum iste sensiz yasamayı…Sensiz uyumayı.. Sensiz gülmeyi..! … Bir iki satırla bitmiyor Acı’m… Bitmiyor, dinmiyor sensizligin Sayfalarca tüketsemde seni ! Tükenmiyorsun … Tükenecek mi gün; gittigin gün gibi …¿ Acılarımın, öfkelerimin adı degisecek mi ¿ Sanmıyorum ! hangi sehirde, hangi sokakta , hangi Mavi’likte olursam olayım ; Adımsın ! Bitmeyeceksin … Büyük sevdandır acı cekmeme sebep..Gidisindir, bitisindir !! Bilmiyeceksin elbet , her adımında; hayatıma kör dügümler attıgını… Bogacaksın ellerinle .. Bilsemde acıların en büyügünü yasadıgımı, bilsemde en büyük sızım oldugunu ; Her cümlede, her harfte teneffüs ediyorum seni, en büyük acılar[ım]la…! Ne zaman bitecegim ¿ ne zaman bitecek sensiz gecen yıllar, asırlar ¿! Bitmiyorsun.. Lanet olsun kime gitsem , neye elimi uzatsam sen cıkıyorsun …Sen oluyorlar ! Sevemiyorum… Dokunamıyorum …Uzaklasıyorum yavas yavas .. Tükenmiyor, ama tüketiyorsun … Neye baksam ‘O’ oluyorsun … Dayanamıyorum ..! Gittin / sevdamı hic düsünmeden ! Ben Nerelere gideyim ¿ Kimlere sarayım yüregimin acısını…!¿ Gittin / bense en soguk baharları yasadım.. En soguk karları erittim bir basıma … Kactım, bırakıp gittigin bu koca sehirden .. Sensiz olamazdı … yasayamazdım … En kalabalık sehrin ‘iki yabancı’sıydık artık.. Yine sen vardın ; Hergün baska yüzler gördügüm vitrinlerde ! gitmiyordun benden ! En ufak ses; cıglık oluyordu artık gecelerimde … ‘Sen’ oluyordu bütün cıglıklar ..neden gittin¿ neden bitti[k] ¿ En kalabalık sehrin ‘iki yabancı’sıyız artık…! Sen ve ben ¿ [yitip giden sen..] En ücra sehirde, en kalabalık sokakta yine Sen’leyim.. – Kalabalıklar Bos – Her adımda, her nefeste seni teneffüs ediyorum…Seni söylüyorum ! Yine milyonlarca’sının arasından cekip alıyorum seni ; sensizligine… / Hosgeldin ! / Hosgeldin en büyük Acı’ya … Hosgeldin Hüzne … Yine mi bitmiyor günler ¿ Ne kadarda agır ilerliyor saatler… / canımı yakıyor / Bu kadar mı zor sensiz yasamak.. Bu kadar mı zor kalabalıkta nefes al[-abil]mak … Bitmiyorsun.. Tükenmiyorsun … Gidisinin ardından kac paket bitti.. Kacıncıyı sardım … Kac damla gözyası döküp, kac heceyle yalvardım sana ; ‘Git/me’ … Bosuna/ ydı ! Gitti/ n … ! Bir kac satırla bitmeyecek Acı’n…Dinmeyecek …Susmayacak icimdeki sen … Ne kadar kalabalıga karıssamda ; yine yabancılasıyorum[uz]…Sen oluyorlar ! En sacma iki kelimenin ; ünlemi, soru isareti oluyorsun bende … Gittin , ama bitemedin… Tüketemedin kendini bende !!! ww.uydulife.tv
|
|
|
|
|
|
| Bookmarks |
| Etiketler |
| en büyük acılar[ım]la…!, her cümlede, her harfte teneffüs ediyorum seni |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
