Bakma Bana

Yüreğim paramparça...
Bakma.
Bulduğunu sanma
Nilüfer çiçeklerini yüzdüren nil nehrini andıran gözlerimi.
Bana sorma.
Kızıltepedeki bir güneşin doğuşunu seyrederken kaybettim ben gözlerimi...
Konuş deme bana...
Konuşursam;
Bağdatın yangınlarını söndürcek kadar dört mevsim yağmurları başlar.
Sustum ben ama...
Sustum! !
Adını tsunami koydum...
Çünkü ben tüm felaketleri üzerinde toplayan kirpi yavrusuyum...
Bana pamuğum de hadi...
Durma.
Çünkü ben içi lavlarla dolu bir yanardağ kadar doluyum...
Ama ne zaman patlayacağım bilmiyorum,
Bir bilinmez denklemde çarpım tablosuyum
Sen yinede bakma bana...

__________________

Aynalı Odaların Prensesi

Hani çok seversinizde...Hani sevildim dersiniz...
Hani bilemezsiniz ya alınyazınıza yazılmıştır bile,
Ölüm tadında ayrılıklar...

Tertemizdir duygular,körpeciktir o atan kalp.
Seviyorum dersiniz,her gelebilecek zararlardan korumaya çalışırsınız.
Hani kuluçkadan yeni kalkmış tavukların en değerli varlıklarını esirgediği gibi.
Sevdiğinizin bir sesine tüm dünyayı yakacak kadar cesur olursunuz ya.
Her yer bahar,her yer yedi renkli çiçek,
Ve deniz deryadır her taraf...
Çünkü seviyor ve seviliyorsunuzdur.
Hani dersiniz yinede vazgeçmem,
Hani dersiniz senin ellerinden gelsin ölüm.

Ve bir şeyler düzgün giderse hayatınızda korkun dememişlerdir size.
Çaylakça,körpece,tazece sevdanızın çiçeğini koklar ve onu sularsınız.
Ve depremler başladığında anlıktır,savunmasız...
Her yer talan olur.
Aklınıza gelen en değerli varlığınızı kaybetmemek için,
Bir can taşıdığınızı unutur sevdanızın çiçeğine sarılırsınız.
Depremler anlıktır,
İlk görüşteki gönül tutulması,
İlk görüşteki yıldırım aşkı gibi.
Bir afet bölgesi olur anında hayatınız,
Ne devletin yardımı uzanır artık size,
Ne bir insan eli.
Hiçbir insan evladına anlatamazsınız nereniz ağrıyor,
Hiç bir insan evladına anlatamazsınız nelerinizi kaybettiğinizi.

Bir sevda masalı başlar,
Savunmasızca,
En güzelinden.
Hani insan koca bir evde yapayalnızken,
Aynalarla konuşur,sohbet edermiş.
Uykusunda düş yerine aynalı kabuslar görür yalnızlığın verdiği acıları yaşarmış.
Anıların,durumların,duyguların yerinede,
Ağzından kuru sözcükler çıkarmış.
Söylendikçe kuru sözcükler,
Bir masal olur büyülermiş uyuyan güzel prensesi.
Kabuslar içerisinde büyüyen güzel prenses;
İçindeki kin,nefret duygularıyla bir gün gelmiş aniden cadıların cadısı asi bir prenses oluvermiş.
Kötülerin kötüsü asi prenses gerçek dünyanın insanlarından yaşadığı tüm acıların adına intikamını almış,
Gün olmuş kötü prensesi hiç kimse anlayamamış.

Kötü prenses yani asilerin asisi tebessümsüz yüzünden fırlattığı taş parçalarıyla insanları ürkütür olmuş.
O kadar asi olsa da dürüst olan bir yanı varmış ki tebessümlerini yalancı yapmadan yaşarmış.
Ta ki gerçek tebessüm yüzünde belirene kadar hep doğrularına taparmış.
Onun doğrularında aşkın adı yalan,sevmenin adı acıymış.
Ve anlamış ki her doğruyu öğreten bir yalancıymış.

__________________

Aşk Değil Huzur Soldu

Bak; deli oldu huzur, sen çağırmadın,
Buruk bir acıdan fırsat bulup onu hatırlamadın
Ruhunu okşayıp ta derinden kucaklamadın,
Kendini sevmeni bekledi umutla,
Sen onu hesaba almadın.

Senlik olmayan dallardan tuttun,
Hataları görmeyip *****ca yuttun,
Sen aklını kullanmayıp kendini uyuttun,
Yazık oldu sana da,huzura da,
Sen şerefini yolda mı buldun?

Sevgi gözünü kapattığın da senin olmaz,
Yıldızları saymadan hiç kimse o koltuğa oturamaz.
Sen huzurunu hatırla onsuz olmaz,
Sen şerefini kucakla,
Şerefsiz yaşayanlarla şerefsiz yaşanmaz.

Bu aşk emeksiz olmaz,
Susuz olmaz,
Bu kahrolası hayat sek yaşanmaz,
Aşkın kırmızı gülü hiç solmaz,
Ve lakin aşk; onursuz yaşayamaz.

__________________

Amcaya Kin

Kaç bayram geçti,
Elini öpmeyeli,kaç bayram...
İçimdeki kin,
İçimdeki nefret,
O iğrenç duygu bitmedikçe,
Daha nice bayramlar geçer...
Sen gerçeği bilmedikçe,
Kaç gece kaç gün geçti,
Ben gülmeyeli...
Kaç hafta,kaç ay geçti?
Kaç yıl geçti selam vermeyeli...

Geçer....buda geçer....
Bir kin, bir nefret kalır,
İftiralarda biter,
Ve bir deli ben kalırım...

__________________

Alkol Emretti Seni Boşayacağım

İki kol düğmesi demişti barış amcamız,
Şimdi kapanmadı maalesef iki yakamız.
Sözler vermiştik sevişmelerimizde...
Şimdi düşmüyor elimizden hem sigaramız,
Kahrolası unutamıyoruz...birde viagramız.
Akıllara düşman alkolle dansımız,
İki kadeh gibi çarpışan dudaklarımız,
Lanet olsun hani bizim yaşam savaşımız?
Hani bizim onurlu olması gereken aşkımız?
İnançtı,güçtü derken bak şimdi şaşkınız...
Hatırla aynanın önünde iki mermi vardı,
Biri sanaydı,biri banaydı...
Şimdi sensizliğin anası alkol komasıyla,
Aşkların en güzeline rus ruleti oynattı.
Bütün cesur aşkların yuvası,sadist yüreklerle patladı...
Bir alkol şişesi gibi içimiz bomboş kaldı.
Bak şimdi başı boş kaldırımlardayız...
Güçlü bir elin sıkıp ta buruşturup attığı,
Teneke bira kutusu bile değiliz...
Birer cam kırıklarıyız...
Hem de iki ayrı kaldırımda paramparçayız...
Yapayalnız...
Üstelik birde güçlü darbelere maruz kalacak kadar savunmasız...
Kim bilir daha hangi güçler tarafından fırlatılıp kırılacağız...
Daha hangi güçler tarafından ufalanacağız...
Sonra kırık cam parçalarının mucurları olacağız...
Çoğalan yaralarımız gibi çoğalacak parçalarımız,
Ve çoğalan kalabalıkta kaybolacağız...
Birbirimizi istesek de artık bulamayacağız.
Unutma! alkolün üstüne diktiğin kuma ağacıyım,
Alkol emretti...ARTIK SENİ BOŞAYACAĞIM.
Senin sadık kadının...
Hani beni sevdiğin halde bırakamadığın...
Hani şu üstüne kuma getirdiğin ama ayrılamadığın...
İŞTE...ALKOL SENİN GÜÇLÜ KADININ...
BENSE ACİZ ZAVALLI BİR KUMA PARÇASI...
AĞLATTIĞIN...

__________________

Adına İsyan De

Dualarımsın şu sabahın beşinde,
Sen değil sana değil,
Bilemiyorum dualarım artık kendime.
Senden kalan enkazım şimdilerde.
İster bencil de...
Hatta ne dersen de...
Söyle istersen bu bir isyan de!
Gülen yüzlerin gerisinde,
İstifra ediyorum bu sabahın beşinde.
İster dayanıksız tüketim malı de,
İstersen daha vurmak için tekme,
Sen yeni bir diriliş bekle...
Enkazların içinden,
Beynimin hücre depreminden,
Söyle istersen bu bir isyan de!
Çalınan her melodiye,
Benim kalp ağrılarımı da ekle!
Bunun adına kaybolmuş sevgi de,
Kaybolan her değerde,
Etrafına haykır birde...
Söyle istersen adına CANSEL de!

__________________

Kalbin Taştan Duvar

Aşklarda bitermiş demek,
Terk etme demeye yokmuş gerek,
Atmasan da satmasan da çaresizliğe,
Kalbin aşkın yalancısıymış demek.

Ucuzundan bir gidişle giden gitti işte
Aşk değilmiş yaşatan,
Duygular değilmiş avutan,
Kalbin aşkın yalancısıymış kandıran.

Özlediğin kokumken,
Dayanamadığın yokluğumken,
Ölümlere seni atmamışken,
Kalbindeki bu yalancı aşk neden?

Ayrılsın artık kimsenin ayıramadığı bu yollar,
Bırak serilsin önümüze kan kırmızı halılar,
Nasılsa kırmızısından bir gidiş başlar,
Yalancı aşkına gerçek aşkım elbet kıyar.

Bırak kopsun artık bağlar,
Nasılsa geliyor bak ilkbahar,
Bırak gözlerimi ağlasınlar,
Nasılsa kalbin artık taştan duvar.

__________________