Güllerde,Bende,Toprakta Susamıştık

Siyah güller ile beyaz güller toplantıdaydı bugün,
Susamışlardı,
Yanıyordu içleri onlarında,
Ben sana susamıştım,
Düşündüm ki sende bana susamışsın...
Oturdum,
Ağladım yaban ellerin becerikli sanatına,
Ağladım...ağladım...
Toprağını suladım.
Bedenim sensizliğin hesabını her ağıtta soruyor,
Gözlerimde bugün mutluyum demek istiyor,
Ama ağlıyor işte.
Nasıl gülsün ki bu gözler?
Nasıl söylesin ki bu diller?
Bugün gözlerini dünyaya açtığın ilk günün...
Gözlerim ağlasa bir türlü...
Gülse bir türlü...
Dışarıda bekler oysa ölüm yıldönümün.
Kaldım işte ateşle buzulun arasında,
Beyaz güller gülümser bir tarafta,
Siyah güller ise ağlar karşısında,
Her şey seninle benim aramda,
Kimselerin henüz haberi yok daha,
Bense kanser oldum bu yaşta,
İşte buda benle benin arasında,
Güllerde ağlıyor bak şimdi duyunca,

Sus! konuşma...
Bedenim susuyor çünkü sensizliğin hesabında...
Çok yakında geleceğim bu matemle yanına,
Biliyorum her şey gibi son yolculukta senin uğruna,
Bak doymamış toprak yine susadı işte cana...
Oysa doyurmuştum her gün ağlaya ağlaya...
Doyururken erimişim ben aslında,
Olsun be gülüm...
Nasıl olsa her şey senin uğruna...

__________________

Güç Gebeliğin Ben Bir Cenin

Şiirlerim diyete girdi,
Sensizlik spora gitti,
Bak onlarda beni terk etti,
Beklesem gelirler mi?

Kolaysa sende gelsene,
Sana ağır gelenlerle,
Sıkıyorsa beni cılız bir aşkla sevsene,
Kolaysa benimle dansetsene.

Hadi beni giydirsene,
Hadi beni defilelere ***ürsene,
Hadi bedenim idealinde,
Ama sakın tecavüz etme.

Şiirlerim kilo verdi,
Ölüm orucuna girdi,
Bak ölmeden geri geldi,
Beni senden daha çok sevdi.

Şarkılar kilo aldı,
Dünyam ağırlığını kaldıramadı,
Gözyaşım oldu tost arası,
Lanet olası seni benden kimler aldı?

Sıkıysa söylesene,
Adalete hırsızı teslim etsene,
Gücü bana evlat olarak versene,
Benim sadakatimle bir ağaç diksene.

Hadi gözlerimle sevişsene,
Hadi bıraksana bedenimi gebe,
Dudaklarını sana benzetsene,
Ama yalanı sakın koyma içine.

Bedenimde yatıp dinlensene,
Gebeliğimin verdiği bebeğe,
Sende adımı güç olarak versene,
Hadi sıkıysa sende bu aşkla üretsene.

__________________

Gurursuz Kişiliğin,Gurursuz Aşkının Gururlu Şiiri

Eğer bir gün yazdıklarım yakılırsa,
Aşkıma kıyıldı demektir,
Ve yazdıklarıma saygısızlık edilirse,
Sevdama saygısızlık edilmiştir.
Yazdıklarım çalınırsa,
Beynim çalınmış demektir,
Orijinali yerine yedek kullanılırsa aldatıldım anlamına gelir.
Eğer bir gün yazamıyorsam;
Bilki bu artık seni sevmiyorum demektir.
Gözlerim uzaklarda anlamsız bulduğun yerdeyse;
Bu seni duyamadığım anlamına gelir.
Ve yine her şeye rağmen yazamıyorsam,
Beni bana vermen gerekir.
Her yazamadığımın arkasındaki saniyelerde çıktığın an,
Son kullanma tarihin geldi demektir.
Çık hayatımdan demeden önce kayboluyorsam,
Oksijen arıyorum,nefesim olamıyorsun,
Beni daraltıyorsun demektir.
Geri döndüğüm anı bekliyorsan eğer,
Her şeye rağmen sen bittin demektir.
Ve hala bana beni sevdiğini söylüyorsan,
Gurursuz kişiliğin, gurursuz aşkının...
Gururlu şiiri son kez yazılacak demektir.
Yazılan bu son şiir,
Son şarkımızın bestesi olacaktır,

__________________

Gidişin Olsun Bitişim

Gidişinle erimesin yüreğim,
Gidişin olsun bitişim,
Ve görmesin o gözlerini,
Benim ağlayan gözlerim...

Yoksa bırakamaz ellerim,
Unutamaz seni kahrolası beynim,
Öldür beni ruhumla beraber,
Bitsin sana olan o yüce sevgim...

Şimdi; ağlayan bu çocuğu sustur!
Senin için atan bu kalbi durdur!
Aşkın için açan bu gülü soldur!
Tanrıya bu düzeni bozdur da git!

Yanan bu yüreğimi,
Seni düşünen şu beynimi,
Nefretle doldur;
Tut da bir kurşunla vur da git!

Ve gitmek çözümse sana,
Gidişin olsun bitişim,
Ve git...derken ama,
Gitme ne olur derdim...

__________________

Gamsızlığın Bunalttı Beni

Liman mıyım yoksa konteynır mıyım?
Kimlik bunalımında boğulmaktayım,
Sıkılırım...
Aranırım...
Liman olmaktan bıktım,
Bu gamsızlık sıktı artık beni.
Haksız mıyım?
Bitirmelisin bu hasreti,
Bunaldım.
Fırtınalarda sığınanım,
Demir atmayıp ta ağlatanım,
Doğaya düşman edeceksin beni,
Sana ben nasıl kavuşayım?
Çalıp ta hırsız mı olayım deniz fenerini?
Yollarına ışık tutup kayaya mı vurdurayım?
Fırtına olup ta alabora mı edeyim seni?
Bak;
İçi dolu bir konteynırım,
Al ***ür uzaklara kendinle beni,
İçimi boşaltmalıyım,
Bu yük fazla yordu beni,
Hiçbir limanda durmayalım,
Bu havasızlık çürüttü içimdekileri,
Denize servis açalım,
Balıklar yesin çürüyenleri,
Biz seninle dünya turuna çıkalım,
Bekletme artık beni...
Haksız mıyım?
Beklemekten seni,
Çok sıkıldım...
Çabuk tut elini...
Başka denize boşaltacağım,
Ben yoksa içimi.

__________________

Ebedi Uyku

Kırgın olmak istemezsiniz acıyan yürektir o kırgın değilim sana demek istediğiniz...
Sevdiğinizdir o, kıymet bilmeyenlerdendir dersiniz benim sevdiğim...
Unutmayı unutturmuştur unutamadım, unutamıyorum dediğiniz...
Sende beni unutma demek istediğiniz...

Devirdiğiniz kısır mevsimler aklınıza gelir,yapraklarınız sararmıştır.
Birlikte yürüdüğünüz yollarda bir başına kalmışsınızdır artık.

Sulanmadıkça kuraklaşan topraklar gibi sevdiğinizden ayrı can çekiştiğiniz,her sonbaharın gelişinde kaybedilen baharları düşünerek sonbahardan nefret ettiğinizdir o ayrılık nakaratları gibi açan güz mevsimlerinin güz gülleri.

Halbuki kısır mevsimlere gebedir tuketilmis her mevsim!
Yillar kenarda beklerken beklediğinizdir o gelmesi gereken.
Gittiği gündür o ömrünüzün bittiği an diye kahrolup ardından eridiğiniz.
Gitme bile diyemeyipte gururun gurursuzluğunda bittiğinizdir işte o sizin sevdiğiniz.

Unutmadım der her yeni gün aynaya bakar ve ona bir ömür daha adarsınız,gelecek dersiniz,beyninizle çektiğiniz fotoğraflarıdır avunduğunuz.
Nasıldır şimdi değişmişmidir acaba,şefkatle değişime uğrayan bebekler gibi aylık gelişimler çizersiniz beyin hücrelerinizde.

Mevsimler gelip geçerken siz hala geçip gidememişlikle kurumaya yüz tutmuş köklerinizle bi care onun seraplarında yaşarsınız.

Bir dehşet sevdadır bu işte kutsallaşıpta sizle büyüyen,sizle yaşlanıp gidendir o yüreğinizin baştacıdır her zaman.

Aklınıza gelir her canınızı acıtan ve dersiniz ki o olsaydı yapmazdı,o olsaydı bana yalan söyleyipte içimi acıtmazdı dersiniz sevdiğinizdir o işte lekeleyemediğiniz,başkalarıyla aynı ölçüye koyamadığınız.

Şimdi onsuzsunuzdur ama geceniz gündüzünüz onunla başlayıp onunla devam etmektedir ve onunla bitsin deyip onlu düşüncelerle rüyalara daldığınızdır, uyanmak istemezsiniz,içinizdeki sevgi onu düşlerken mutludur çünkü.

Kimsenin uyandırmasını istemediğinizdir işte o sevdiğiniz uğruna tercih edilen uykular da sevdanın cennetidir ki sevilenle yaşanıldığında en büyük mutluluktur.

Çünkü kimseler sizi ayıramayacaktır artık en güçlünün gücünün yetmediği andır o ebedi uyku.

Sonra korkarsınız birden bu ebedi uykudan,ya sevdiğiniz kardelen misali karı delerde gelirse,
umulmadık yerde umulmadık zamanda bir kar soğukluğunda açarda siz aşkın çölünde,
ölümün gurbet elinde onun gelişini göremeden gitmişseniz...

O anda düşünür ve uykulardanda nefret edersiniz.
Işte şimdi sağınıza baktınız o,solunuza baktınız sevdanızın aşağılanıp ezildiği günler...
Işte şimdi korkuyordur sevmekle sevilmemenin arasında kalan yürekler.
Aslında acı bir gerçektir bu, ne onunlasınızdır nede onsuzsunuzdur.
Sadece ebedi bir aşkla ebedi uykuya doğru girdaplar başlamıştır,
Artık korkuların kucağında bomboş şefkatsiz kalan bir çocuksunuzdur...
YETMEZMİ...

__________________

Depremler

Dün depremler geçirdim toprağımdaki çiçek!
Sende bu sarsıntıyı hissetmiş olman gerek.
Silindi beynimin derinlikleri adeta,
Sana dair her gece yazdığım mısraları bana geri vermen gerek...
Ağladım...
Belki seni göz yaşlarımla suladım...
Ama ağladım toprağımdaki çiçek...
Bana emeklerimi geri vermen gerek...
Geceleri sen uyurken belki de gezerken...
Hummalı sara nöbetlerinden geçerek,
Sana doğru gelirdim,
Derin bir iç çekip süzülerek,
Bana sana dair yazdıklarımı geri vermen gerek...
Beni bir ölümsüz gibi mutlu etmen gerek.
Bak depremler sallıyor beynimi...
Senin bunu hissetmen gerek...
Ey toprağımdaki çiçek...
Ben soyu tükenmiş kelebek,
Kahrolası bu ilkbahar ne zaman gelecek?

__________________

Çıplak İbadet

Çiçekler sıcak suyla sulanmaz,
Sevdalara ütü yapılmaz,
Kullanıp ta yerine yenisi alınmaz,
Ziyaretler amaçsız olmaz,

Bir yangın uğruna mumlar yakılmaz,
Fırtınalarda midye toplanmaz,
Midyeler sarı yumurtlamaz,
O inciler kolay avlanmaz.

Ezanlar okunurken oynanmaz,
Çarşaflar içinde çıplak ibadet olmaz,
Ölünün adımları canlanmaz,
Bir ölüm olmadan kıymet anlaşılmaz.

Yalanların adı doğru olmaz,
Bir erkek bıyıklarına ağda yapmaz,
Can çıkartırcasına can katılmaz,
Yar sanadır bu yazdıklarımın adı aşk olmaz.

Yazılanlar vardır yalan yazılmaz,
Yardan ayrı bu kalp yaşayamaz,
Gözler soldu cemreye bakamaz,
Bu eller unutma artık boş kalamaz...

__________________

Çıkıyorum Hayat Diye Attığın Zindandan

Seni çıkartıyorum hayatımdan,
Ve şiirlerimle çıkıyorum aşağılardan,
Dışarıda o kadar hayat var ki,
Bana ihtiyaç duyan.
Aldığım derslerim var Onur Akın'dan,
Sana veremediklerimle,
Sıyrılacağım arzularımdan.
Kanatlanacağım yapay sevdalardan,
Bakacağım yeşil cennet diyarlardan.
Kendi çerçevemdeki aşklardan,
Kurtulacağım yalanlardan.
Yaşayacağım öyle güzel kareler var ki,
Senin gibi beni sevgisizlikle çarpmayan.
Sevgili değil aranılan,
Sevgi var açlık duyulan,
Öyle derin öyle anlamla bakan,
İşte bu saygıyı başlatan,
Sevgi denileni yaratan,
Ve yine aynı karelerden başlayan...

__________________

Canözüm

Ne isterim bilir misin...
Hani...canıma can katsın bu aşk...
Yalancı aşklardan olmasın,
Hani o ürkek...
Hani o korkak aşklardan olmasın...
Hani o zamanın eline bırakılan aşklardan olmasın,
Hatta yaşadığımızın adı aşk olmasın.
Bir gün gözlerimle....
Hani aylarda geçse...
Dans etmek isteyip de....
Öylesine çıkıp geldiğinde,
Ellerinde bir buket gül yerine...
Sevgimle titreyen bir kalbin olsun bedeninde,
Ve içinde sadece...
Ama sadece bana ait bir sevgi olsun.
Ve giderken...CANÖZÜM...
Gözlerimin içinde gözlerini bırak,
Ellerimin içinde ellerini bırak...
Bırak ki bu güçsüz kalbim seninle nefes alsın.
Ve hatta yaşadığımızın adı...
Sakın bir aşk masalı olmasın.

__________________