Cana Dair

Bir adım ötede hissettiğim oyunlar,
Beni çocukluğuma çağırırlar.
Kulağıma okunan masallar,
Canla ilgili cana dair nakaratlar.
Bir gün gelir,
Kulağıma okunur ismim kadar,
Cana dair canla ilgili taze anılar.
Bir gece rüyamda bir söz verdi martılar,
Bir gün beni de kucaklayacakmış şefkatli kollar.
Saçlarımı okşayacakmış sakin kumsallar.
Artık savurmayacakmış oradan oraya
Ürkütücü fırtınalar.
Çağırmayacakmış gözlerimin incisini damlalar.
Geceleri rüyama gelmeyecekmiş kabuslar,
Uyandığımda korkma diycekmiş şefkatli kollar.
Bir gün ama bir gün dedi martılar.

__________________

Bugün Sesini Duymak İstemedim

Yalnızlığı taşıyamıyorum artık,
Savaşıyorum uykularda.
Küçük bir kızı okşar gibi,
Ne var alsan beni kollarına...
Biraz sevgin kaldıysa eğer bana,
Yalnızlığın buhranları
Ruhumu ele geçirdiği anda,
Ne var...ne var...
Yaslanayım o güçlü omuzlarına...
Sende kaldı bir tarafım,
Biliyorum kumdan kaleler gibiydi,
Sende kalan tarafım,
En ufak dalgada talan olacaktı,
Bir kez görüşte ve tekrar çekip gidişte
Buna yüreğim dayanmaz ağlayacaktı
Kan akacaktı gözlerimden yaş diye
Nasılda sevmişim bunu bir kez daha anladım,
Ne var benim kadar anlasaydın,
Bugün sesini duymak istemedim,
Duyduğum her saniye,
Kara bir yas gibi kapladı yüreğimi,
Oysa bu sende kalan zavallı yüreğimdi....
Herkes bilmek zorunda değildi!
Duymak zorunda hiç değildi!
Bir ben bilirdim bunu...
Bir ben severdim seni...
Bir sen bilmezdin seni nasıl sevdiğimi...
Söyledim de bak seni bana yar ettiler mi?
Saldırdılar dünyama beni sensiz bıraktılar...
Neredesin dedim kaç gece neredesin?
Sensiz olmadığını her gece bir kez daha anla*****,
Haykırdım sesimi duyuramadım...
Şimdi sen ordasın ben burada,
Başkasını sev diyorsun bana,
Olmuyor senden başkası yar bana,
Acılarda yaşadık tatlı anlarda,
Elimden tutacağın yerde atıyorsun beni ortalıklara,
Söylesene kimler mutlu oldu ortada?
Her ikimizde mutluluk oynadık gururla...
Söylesene kimler perişan ortada?
Bugün sesini duymamak için kaçıyordum...
Bende kalan kanın zorladı buna...
Bak senden bana kalan kara yaslarla...
Beynimdeki sallantılarla,
Şimdi kimler mutlu biz ayrıldıkta?
Sende kalan tarafım kıvranıyor acılarla,
Sana olan özleminden alevler içinde yanıyor,
Sevda nöbetleri geçiriyor,
Sende kalan tarafım bak aşkını ilan ediyor,
Bu kadın seni ilk günkü gibi seviyor,
Erkeğim dediği yüce kalbi geri istiyor...
Bugün sesini duymak istemedim.
ÇÜNKÜ YOKLUĞUNLA ERİDİM...
Ve ben sensizliğe kafa tutmuştum bak yenildim...
Çünkü seni ölesiye sevdim...

__________________

Bol Hıyarlı Cacıklı Aşklar

Dur durak bilmez aşklar,
Toprağıma düşen ham meyvalar,
Yıkana kadar uğraşacaklar anladım,
Yürekten gidecek sevinç çığlıkları,

Düşman edecekler herkese,
Elekli sevdalar, ah kevgirli sevdalar,
Sevgiye kan kusturacaklar anladım.
Bol hıyarlı cacık olmuş aşklar.

Yoruldum bahçemdeki ham meyvalardan,
Titreyen bedenim düştü düşecek dallardan,
Süzüldüm hummalı aşk yarışlarından,
Sıkıldım birleşmeyen elma yarısından.

Kalmadı elimde aşkın nanemollasından
Köşe kapmacalı saklambaçlı oyunlar,
İnsaflının insafsıza çizdiği yollar,
Yedikuleye meydan okur körebeli aşklar.

Ey aşk! gözün kör ise,
Hadi durma el sende,
Koştur koşturabildiğince,
Oynat oynatabildiğince…
Ey aşk! hadi sıra sende

__________________

Bir Su Salında Aşk

Umursama deprem sarsıntılarını,
Aldırma...
Bakarsın bir toprak kaymasıdır aşk,
Aldırma,kayan her toprakta yeşerir bir can tohumu,
Yüreğindeki fırtınalar savurur aşk tohumlarını.
Bak uzaklara,
Bir göl ortasında sakin bir su salında,
Yaşar sevdan ortalık yerde aşka susamışcasına,
Dalıp gitmiştir o ucsuz bucaksızlıklara...

Habersizdir gelmeyenin,
Umarsızdır dönmeyenin,
Sen seviyorum de ona,
Martılar denizlerden alsınlar sevdanın harflerini,
Haykırsınlar senin olan sevgini,
Düşünme kuşlar var,
Martılardan alıp bir göl ortasına yazacaklar adını,gelmeyenin.
Sen seviyorum de ona,
Kuşlar öğrenip ***ürsünler tek tek gagalarında.
S E N İ S E V İ Y O R U M...
Kuşlar alfabeyi öğrenecek belki,
Aynı benim seni sevmeyi öğrendiğim gibi.

__________________

Bir Sen Bedenimde Yatıya Kalmazsın

Herkes sevdaya tutkun sanır şu aciz gönlümü,
Ve bir o kadarda cinselliğe aç...
Anlatamam ki hırlaşarak ta olsa,
İlla ki koklaşmak ister şu zalim insanlar.
Anlatmanın ötesinde bakarsın,
Kollarını değil derinliklerini açarsın,
Ve anlatırsın ayakta kalmanın zorluğunu.
Köprüleri gösterirsin,
Sonra yorgun titrek ayaklarını...
Onlar senden ayrı...
Onlar kendi savaşlarında,
Koklaşmak arzularında,
Bilmezler kaybolurlar.
Ve ben Vietnam savaşçıları kadar yorgun,
Onlar kadar yaşama sevinciyle...
Gecenin zulmünden sıyrılır,
Soyutlanmış bir tablo gibi
Veririm kargoya tüm renklerimi,
Çiçeğini bulan kelebekler gibi,
Şaşırmadan bulurlar seni...
Bir sen anlarsın beni,
Bir sen okşarsın saçlarımın telini...
Şehir griliğinde kırılan kanatlarımla,
Gelir uzanırım yanına,
Bir sen yatıya kalmazsın bedenimde,
Bir sen dokunmadan seversin yüreğinle,
Sana sığınırım gözlerim kapalıda olsa,
Ellerine bırakırım tüm renklerimi,
Bir sen özenle kullanırsın tuvallerde,
İşlersin sevgiyi beynimin tüm hücrelerine,
Öyle yerleştirirsin ki...
Hissederim seni,
Uzak,uzak yerlerde bile...

__________________

Bir Melek Ağlarken Ölüyor

Bir melek ağlıyor karşımda ellerim kollarım bağlı...
Kanatları kırılıyor...
Bir ben görüyorum...
İçim gidiyor o süklüm püklüm duruşuna...
Yerlere düşmesinden korkuyor yüreğine sımsıkı sarılıyor,
Herkes onu güçlü biliyor,
Oysa bir Allah görüyor,bir o yaşıyor,birde ben görüyorum.
İnsana sevmek için kalbi veren Allah,
Bir meleği sevdi diye böylesine cezalandırırmı?
Şimdi yerlere düşmekten korkarken bedeni yüreğini taşıyamıyor,

Titriyor elleri bir eliyle yüreğine destek verirken gözleri içlenip dalıyor,
Nispet edercesine öpüşen bir çift beyaz güvercin görüyor,
Titriyor dudakları büzülmüş dönüp öylece bakıyor yaralarına...
Yokluğunla anlıyorki artık kimsesiz,
Artık kanatsız ve güçsüz...
Herkesin inciler döktüğü o melek şimdi ağlıyor,
Hani melekler ağlamazdı ya,
Bak o melek şimdi senden yana tüm kayıplarına inciler döküyor,
O ağlarken yapraklar dökülüyor başından aşağıya,
Bir yaprağın ölüşünü görüyor,
Kurumuş çatır çatır ufalanan yapraklar gibi,
Ellerinde ufalanmak üzere yüreği bedenine yalvarıyor,
'Ne olur biraz daha dayan ben ölmek istemiyorum'diyor
Saklambaç oynayan inci damlaları isyan ediyor,
İsyanlardan oluşan sellerde soluk alamıyor,
Hani melekler ölmezdi ya!
Hani melekler ağlamazdı ya!
Bak o melek şimdi ağlarken öldü yerde yatıyor...

__________________

Bir Gülümse Bu Da Yeter

Kabahatler özürden büyükse,
Yüzülen bir sevgi nehriyse,
Kulaçla aşkın yüce gücüyle,
Kabahatler küçülür sen yüzdükçe.

Kader düşman etti dese de arabeskler,
Yıkıldım bitti dese de besteler,
Duraksız ilerleyen trendir kader,
Yolcularını hep kendi belirler.

Derin duygular derin devlete benzer,
En gizli en uzak mesafeden işler,
Kan revanda olsa yürekler,
Aşk büyükse ayıramaz karamelekler.

Aşıkları vurup düşüremez dertler,
Kenetlenmişse kelepçe misali eller,
Bir deniz kenarında içilen kahveler,
Kırk yıl gözlerdedir unutulur kavgalı günler.

Sancısı tutmuş bir aşığın mekanı denizler,
Her vuslatta çıkan davetiyeler,
Hasrete isyandan gelmesin ölümler,
Canından can alır gelemeyişler.

Bitti ve gitti mi ölürcesine sevdiğini söyleyenler,
Bitmesin sendeki yürekte sevinçler,
Bir gülümse sen,buda yeter,
Doğacak gün neler getirir bak neler…

__________________

Bir Bilsen

Denizlerde çırpınan kuş gibi,
Sahilde ağlayan ben;
Kimsesizlikten ölenler gibi,
Yapayalnız soğukta üşüyen ben.

Isıtacak aşkım derken,
Sarılacak şimdi derken,
Ne zor bilemezsin sen;
Ateşlerle buzullar arasında kaybolup giden ben...

Bilemezsin sen...
Sahillerde ben...
Ne zor... ne zor,
Ah bir bilsen...

__________________

Bir Bende Var

Yalnızlık senfonisi derken şarkılar,
Sürüklüyor beni acılar,
Gökyüzü parlak,ışıldıyor yıldızlar,
Böyle de yalnız yaşanmaz ki anılar,
Nasıl geçiyor zamanlar,
Bildiğim mi var ki...
Dalgın ve baygın bakışlar,
Kime baktığımı bilir miyim ki...
Kafam karışık düşüncelerle,
Kiminin hayatı ay gibi,
Görüyorum gerçeği gözlerimle,
Neden benim ki si küp gibi?
Sanki bir eşek misali,
Yüklenmişim semeri,
Eyer yarası sarmış tenimi,
Hak ediyor muyum bu kadar ağır yükleri,
Bakıyorum ellere yok derdi,
Ne yuları var boyun çevresinde,
Nede o acı inlemesi,
Bir bende var böyle dert sanki...

__________________

Bakmayın Yaralarıma

Bakmayın yüzümdeki yaralara,
Sevda yorgunluğu öldürmüş annemi,
Görmedim ben ne annemi...nede babamı,
Her gece uykularımda bir el okşar başımı.
Kim olduğunu bilmediğim bir insan eli işte,
Anne kokusunu bilmediğim için,
Bir baba nedir duygusunu yaşamadığım için,
Geceleri saçımı okşayan o el kimindir bilmem işte.
Bildiğim sadece yaşlı bir adam bulmuş beni,
O kimsesiz...ben kimsesizmişiz işte.
Şimdi o hasta ve yaşlı...
Bense küçük ve yaralı...

Bayramlar gelir geçer kimsesizliğimiz aklıma gelir,
Ne kapımızı çalan olur ne yüzümüze bakan.
Yorgunluğumla kenarlara çekilip ağlasamda,
Boğazımızdan geçecek bir lokma ekmek için çabalamaktayım işte.
Kör bıçaklardan farkı yok bu çocuk kalbimin.
Yüzümdeki yaralar için ilaç almakmı dediniz...
Unuttum...öylece dalmışım...
Nereyemi bakıyorum.
Karşı ki parkta iyi giyimli çocuklar var,
Kaydıraktan kayıyorlar,salıncakta sallanıyorlar.
Kiminin elinde simit,kiminde dondurma,
Bense gördüğünüz gibi içlenirim burda...
Nedenmi?
Çünkü beni bu yaralarımla parkta oynatmıyorlar.
Ayaklarımda bir terlik parçası elimde bir boyacı sandığı...
Bir elimde sabırdan kalan akşama sakladığım ekmek parçası.
Haydi şimdi kör bıçak misali kalbim sırası değil hayal kurmanın,
Akşam oldu artık,
Köhne bir barakada seni sokaklarda bulan yaşlı bir adam ekmek bekler.
Sizde bakmayın yüzümdeki yaralara,
Bu çocuk kalbimdeki yaralar yüzümdekilerden daha fazla.

__________________