Yağmur vuruyor cama…

Pencerenin önündeyim. İçim nasıl acıyor…
Nasıl da duymak istiyorum sesini. Nasıl da özledim seni…
Dışarıda yağmur var, bir yağmur bulutu da gözlerimde…
Sebebini bilmiyorum ama ağlamak istiyorum, gözyaşım bitene kadar...
Anlatamadığım duygulardayım.

Duygularım yüreğime sığmıyor.
Yüreğim sığmıyor bedenime…

Yağmura ve bu halime çare bulamamak… Bitiriyor beni. Dalıp gidiyorum…
Ne düşünüyorum ? Bilmiyorum.

Uykusuz geçen gecenin ardından mideme ağrılar girmiş,
tüm gün sersem sersem geçmiş, ruhum daralmış bir halde,
sıkılmış, bunalmış nefes alamaz durumdayım.
Anlamı yok hiçbir şeyin, sen yanımda olana kadar...

Uyumak istiyorum, hiç uyanmamacasına.
En güzeli bu olur şu an herhalde. Evet… Hep uyumak…
Çünkü ancak o zaman düşünmüyorsun, yaşamıyorsun bu anları.

Ruhum bedenime sığmıyor, isyanlarda.
Taşmak, önüme çıkan ne varsa çarpmak istiyorum.
Çarpa çarpa ufalıp, yokolup, bitmek için…

Feryatlarda yüreğim, avaz avaz bağırıyor, ama kimse duymuyor.
Nafile…

Ağlamak istiyorum, gözyaşım bitene kadar…
Gözyaşım; ruhumu, kalbimi bulunduğu durumdan kurtarıp, temizleyene kadar…
Yepyeni, huzurlu, mutlu bir ben ve yanımda sen olana kadar…

Varsın ağlayışım aşktan olsun. Ne kadar sürer bilmem ama yıllarca sürse bile…

Ağlayacağım… Ağlayacağım.

Yanımda sen olana kadar......

Yerine Kimseyi Koyamadım


ben bu şehirde sensizken bilsinler ki; gelmez bir araya yüreğimin iki kıyısı...