kırıkkale tanıtımı ve tarihi videosu - Sayfa 3

**draculu45** · 26.04.09, 22:53

Kırıkkale MAHALLİ SANATÇILAR
Kırıkkale halk ezgilerinin yaşatılması ve derlemelerinin yapılarak unutulmamasının sağlanması konusunda en çok hizmeti geçenler Keskinli Hacı Taşan, Selman (Salman) Çoker, Ekrem Çelebi ve Kırşehirli Ali Çekiç’tir. Yörenin TRT repertuarına giren ezgilerinin büyük bir bölümü bu kaynak kişilerden derlenmiştir. Derleme yapan, bunları notaya alan kişiler arasında da Muzaffer Sarıözen, Halil Bedi Yönetken, Nida Tüfekçi, Yücel Paşmakçı, Hamdi Özbay’ın adları saygıyla anılmaktadır.

Abdal/aşiret müziğinin Keskinli temsilcileri (TOKEL 1999; 122). Hacı Taşan, Aşır Çevik, Kamil Öge, Seyit Çevik, Seyfettin Taşan, Kudret Taşan, Metin Öge, Hakkı Baran, Haydar Baran, Kaya Keskin, Erol Cöke, Halil Cöke, Haydar Cöke, Muharrem Çevik, Sondur Taşan, Çetin İşten, Abidin Taşan, Nusret Taşan, Suat Taşan, Verdi Taşan’dır.

Ayrıca Aşık Dede Bekar, Nuh Akgün, Nuri Erkaya, Bilal Tombak, Erol Tombak, Vedat Coke, Osman Başbozuk, Mustafa Erkuş, Kamil Abalıoğlu, Ekrem Aydostu, Cevdet Babacan, Fahri Çelebi, Mehmet Zabit, Naki Dinçel, Zeynel Atasoy.

Yine Kırıkkale’de Kültür Müdürlüğü, Musiki Cemiyeti ve Kırıkkale Üniversitesi bünyesindeki halk müziği çalışmalarına ses, saz olarak iştirak etmiş veya halen bu çalışmalarını sürdürenler :

Cemil Akçalı, Adnan Hamit Önal, Mehmet Sandalcı, Ferhat Akbal, Halil Erkal, Nurcan Çelik, Sevinç Berki, Menşure Tokgöz, Hasan Kılıçkaya, Nurettin Kılıçkaya, Fındık Kılıçkaya, Derya Erdek, Metin Erdek, Aylin Demirhan, Binnur Özbek, Halit Aktaş, Özlem Satık, Şerif Kaya, Mülayim Polat, Ömer Polat, Habip Altıntop, Hayati Özlük, Ünal Yıldırım, Seval Aldemir, Hasan Sazak, Arzu Işık, Sevda Nigar, Sevil Nigar, Sinan Altınışık, Bayram Pehlivanlı, Kürşat İlhan, Ali Tahsin Gün, Bülent Güngör, Erkan Asutay, Raif Kayıbal, Demet Us, Emine Kızıltan, Bekir Çil, Sadık Varan, Şerafettin Karakaya, Serhat Torun, Mehmet Kaçar, İsmail Alper Mayda, Cem Önal, Hasan Bolel, Yusuf Bahri Ulutaş, İlker Eroğlu

**draculu45** · 26.04.09, 22:53

TOPOĞRAFYA – MORFOLOJİK YAPI

DAĞLAR

İl toprakları kuzeyindeki Çamlıca, Karakaya ve Kırıkkale tepelerinin ovaya indikleri meyil üzerinde bulunmaktadır. İl topraklarının denizden ortalama yüksekliği 700 m. dir. Kuzeybatı-güneydoğu yönünde uzanan Koçu Dağı 4 km genişlik ve 7 km uzunluğa sahip olup en yüksek noktası Yığlıtepe’dir (1278 m.) dir. Güney ve güneydoğuda Denek Dağ sırası Çoruhözü Vadisinin güneyinde Keskin ile İzzettin Köy arasında uzanmaktadır. En yüksek noktaları; Gavur Tepesi (1742 m.) ile Bozkaya Tepesi (1577 m.)‘dir. Bölgenin en uzun, en geniş ve en yüksek kütlesini oluşturur, uzunluğu 44 km, genişliği 30 km’dir. Kuzeydoğu-güneybatı yönünde uzanan Küre Dağ’ının en yüksek yeri Küre Tepesi (1450 m.) dir.

OVALAR

İl sınırları içinde ovalık alanlar çok azdır. En önemli Kırıkkale Ovasıdır. Kırıkkale Ovası; kuzeyde Çamlıca ve Karakaya tepelerine, güneyde de Denek Dağı’nın batısına kadar uzanmaktadır. Kuzeydeki tepeler ovaya meyilli bir şekilde inerek birleşir. Kırıkkale yerleşimin çekirdeği bu meyilde oluşmuştur. MKE Kurumu Fabrikalarının bulunduğu alan ise, Denek Dağı’na doğru daha dik olarak yükselmektedir. Kırıkkale Ovası doğudan batıya, yani Kızılırmak’ a doğru gittikçe genişler; en geniş yeri Çoruhözü Deresi’nin Kızılırmak’ a yaklaştığı yerde bulunur, buranın yüksekliği 750 m civarındadır.

Kırıkkale Ovası’ndan başka, akarsular boyunca düzlükler görülürse de jeoformatik bakımdan pek önemli değildir. Bunun nedeni akarsu yatakları ile tepelerin yükselti farkının fazla oluşudur. Dağlar her yönden aşılmak suretiyle açılmış derin vadilerle ve parçalanarak yuvarlak ve bazen de sivri tepeler halinde gelmişlerdir. Bu tip tepelerin dağlara yaklaştıkça fazlalaştıkları görülmektedir.

YAYLALAR

Kırıkkale ili sınırları içerisinde, yükseklikleri 1200-1600 m arasında değişen yaylaları bulunmaktadır. Küre Dağı’ndaki Hodar, Bedesten, Kamışlı, Sarıkaya; Koçu Dağı’ndaki Koçu, Denek dağlarındaki Gümüşpınar, Pehlivanlı, Suludere, Yeşilkaya, Azgın yaylaları en önemlileridir.

FLORA VE FAUNA

1.

Bitki Örtüsü : İlde hakim bitki topluluğu

steptir. Yüksek kısımlarda tahripten kurtulmuş, Kuzeyde Koçubaba, Güneyde Denek Dağı’nda bodur meşelerinden ve kısmen de ardıçtan oluşan ormanlık alanlar mevcuttur. Yöredeki bitkilerin büyük bölümü kurakçıl ve tozcul özelliktedir. İl topraklarında; Yavşan otu, susam, karanfil, papatya, haçlıçiçek, pelin, karadiken, sığır kuyruğu, sütleğen, çağ çiçeği, keven, üzerlik otu, nane, böğürtlen, ısırgan, hatmi, meyan otu, çöven otu, kuşburnu, madımak, ebe gömeci, hardal ve kekik kendiliğinden yetişen bitkilerin başlıcalarıdır.
2.

Yaban Hayatı: Dağlık ve ormanlık alanların il

genelinde büyük alan kaplamaması, yaban hayatı olumsuz yönde etkilemektedir. Koyun, keçi, sığır ilde yetiştirilen hayvan varlığını oluşturmaktadır. Av hayvanı olarak keklik ve yaban ördeği yaygındır.

JEOLOJİK YAPI

1.

Genel Jeoloji : Yöre; Volkanik olayların

oluştuğu Keskin, Hirfanlı, Kesikköprü, Kırıkkale ve Kızılırmak boyunca uzanan “Kırşehir Masifi’nde” yer almaktadır. Kırşehir Masifi olarak adlandırılan Masifte; granit, homblengranıt, siyenit, monzonit, tonolit, ağlit, pegmatit, granodiyorit, kuvarslı diyorit, bitotit granitler mevcuttur. Bunları Kırıkkale ile Keskin arasında görmek mümkündür.
2.

Deprem : Kırıkkale il toprakları 1., 2., 3., 4.

Derece Deprem Bölgesi içinde yer almaktadır. İlin büyük bölümü 2. Derece Deprem Bölgesi içinde kalmaktadır. Güneybatıda Yahşıhan, Bahşılı ve Çelebi ilçeleri 3. Derece; Karakeçili ilçesi ise 4. Derece Deprem Kuşağı içerisinde yer almaktadır.
3.

Yeraltı Zenginlikleri : Kırıkkale ili, maden

cevherleri çeşitliliği yönünden zengin ancak rezerv itibariyle fakirdir. İldeki madenler aşağıda yer almaktadır.

Cinsi

İlçe

Bucak/Köy

Bakırlı Prit

Demir

Demir

Demir

Demir

Demir

Demir

Kurşun

Kurşun

Kurşun

Linyit

Linyit

Linyit

Linyit

Pirit

Tuz

Volfram

Uranyum

Mobilden

Bentonit

Çinko

Keskin

Keskin

Keskin

Keskin

Balışeyh

Delice

Çelebi

Keskin

Keskin

Keskin

Keskin

Keskin

Balışeyh

Merkez

Yahşıhan

Delice

Çelebi

Merkez

Keskin

Keskin

Keskin

-

Beyobası

Göhrenk-Yenimerdan

Kavurgalı

Kulaksız

Büyükyağlı

-

-

Kışla

-

-

Kavurgalı

Kulaksız

Büyükyağlı

-

Çoğul

-

Çamlıdere

-

-

-

MTA tarafından Kırıkkale ve çevresinde yapılan araştırmalarda yukarıda ki rezervlerin dışında bölgede, asbest, mermer, fluorit, bakır, çinko, kromit ve manyezit varlığı tespit edilmiş, ancak bunlar düşük kalitede olduğundan işletmeye elverişli bulunmamış, planlama ve projelendirme çalışmalarında dikkate alınmıştır.

4. Toprak Yapısı ve Nitelikleri: İl topraklarını genelde kahverengi topraklar oluşturmaktadır. Kireç oranı oldukça yüksektir. Anakayası volkanik özellik gösterir. Bu topraklar çok engebeli alanlarda çukurumsu bölümlerde birikmiştir. Üzerlerinde çıplak volkanik kaya yüzeyleri görülür. Mineral bakımındın zengin olduklarından verimlidirler. Ayrıca güneyde akarsu kenarlarında alüvyon topraklar bulunur. Bunlar yer yer kalın örtüler oluşturur. Eğilimleri çok azdır. Tarla tarımına ve sulu tarıma elverişlidir. Yörenin az yağış alması ve kuraklık toprak oluşumunda önemli etmendir.

**draculu45** · 26.04.09, 22:54

SU YÜZEYLERİ VE KIYI ÖZELLİKLERİ

1. Göller:

a- Doğal Göller: Kırıkkale il sınırları içinde doğal göl bulunmamaktadır.,

b- Yapay Göller : Kızılırmak üzerinde kurulan

Kapulukaya Baraj Göleti ildeki en büyük yapay göldür. Kapulukaya Barajı’nın göl alanı 20.7 km2 dir. Enerji temini ve içme-kullanma ayrıca sanayi suyu temini amacıyla kurulan Kapulukaya Barajında göl hacmi 282 hm3 tür. Ayrıca Ahılı’da bulunan Çipi Göleti sulama amacıyla yapılmıştır. 304.000 m3 su hacmi ile 46 ha.’lık alanın sulanmasında kullanılmaktadır.

2. Akarsular:

Kızılırmak: İldeki en önemli akarsu Kızılırmak’tır. Sivas’ın Zara ilçesinin doğusundaki dağlardan doğan Kızılırmak, il topraklarına güneyde Çelebi ilçesinden girer; kuzey yönünde akarak Merkez ilçede kuzeybatıya yönelir, il topraklarından çıkıp kuzeyde Çankırı-Kırıkkale il sınırını oluşturur. Kızılırmak’ın Hasandede – Hacılar arazileri üzerinde Kapulukaya Barajı kuruludur.

Delice Çayı: Kızılırmak’ın en önemli kollarından biri Delice Çayı’dır. Yozgat sınırı boyunca bir müddet aktıktan sonra Delice ilçe merkezine yaklaşır. Daha sonra tekrar bu iki ilin sınırı boyunca güneydoğudan il topraklarını terk eder. Çayın il içerisinde kalan kesimi yaklaşık 50 km. uzunluğundadır.

Çoruhözü Deresi: Kızılırmak’a doğudan karışan bir koldur. İzzettin Köyü’nün yukarı kısımlarından doğar. İzzettin-Balışeyh arasında demiryoluna paralel olarak merkez ilçeden geçer ve Kızılırmak’a karışır. Derenin güzergahı dahilinde tarım alanlarına büyük katkısı vardır. Dere üzerinde sulama amacıyla motopomplar yeralmaktadır. Uzunluğu 48 km’dir.

Okun Deresi: Elmadağ’ın güney eteklerinden akan suların meydana getirdiği Balaban ve Sarılıöz Çayları, Kılıçlar Kasabası yakınlarında birleşerek Okun Deresi’ni meydana getirirler. Yaklaşık 13 km uzunluğa sahip olan Dere, Irmak Kasabası yakınlarında Kızılırmak’a kavuşur. Bu akarsulardan başka; yaz aylarında kuruyan bazı dere ve çaylar da vardır. Ahılı Deresi, Kuruçay Deresi, Yeni Çıkan Deresi bunlardan bazılarıdır.

3. İklim:

Kırıkkale ili ılıman iklim kuşağında yeralmaktadır. Ancak bulunduğu alanın denizden uzak oluşu, günlük sıcaklık farkının bozkır olmasından dolayı değişmelere uğraması gibi nedenlerle iklim karasallaşmaktadır.

SICAKLIK

VERİLER

YAĞIŞ

VERİLER

Ortalama Sıcaklık

12,3 ( C )

Ortalama Bulutluluk

4,7

En Yüksek Sıcaklık

39,7(C) 25.7.1972

Ort. Açık Gün Sayısı

98,4

En Düşük Sıcaklık

-22,4(C) 16.1.1980

Ort. Kapalı Gün Say.

72,4

Ort. Yağış Miktarı

368,9 mm

Ort.Donlu Gün Sayısı

2,3

Günlük En Çok Yağış

100,6mm (11.6.1997)

Ort. Güneşleme Süresi

06,51’

Ort. Yağışlı Gün Say.

94,2

Ort. Nisbi Nem

%61

Ort.Karla Örtülü Gün S.

16,3

En Düşük Nisbi Nem

%2

En Yüksek Kar Örtüsü Kalınlığı

40 cm

Sıcaklık:

Yapılan gözlemlere göre; ortalama sıcaklık açısından en sıcak ay Ağustos (24.1 °C), en soğuk ay ise Aralık (-1.8°C) olarak belirlenmiştir. Aynı rasat süresi içerisinde maksimum sıcaklık 35.4°C ve minimum sıcaklık –10.8 °C olarak tespit edilmiştir. İlde yazlar sıcak ve kurak, kışlar soğuk geçer.

Yağış:

Kırıkkale ili ülkenin yarı kurak bölgelerinden birinde yer almaktadır. İlde ortalama yağış miktarı 329.9 mm. dir. Yıllık yağışın %35 kış aylarında, %36’sı ise ilkbahar aylarında, %13’ü yaz aylarında ve %16’sı sonbahar aylarında düşmektedir. Ocak, Şubat ve Mart 2000’de yörede 35-40 yıldan beri görülmeyen şiddetli kış ve kar yağışı olmuştur.

Rüzgar:

Kırıkkale’de hakim rüzgar yönü kuzeydoğudur. Poyraz adı verilen bu rüzgar, yıl içinde en fazla 248 kez eser. En çok esen diğer rüzgarlar sırasıyla Güneybatı, Doğu ve Batı rüzgarlarıdır.

Nisbi Nem:

Kırıkkale ilinde ortalama nisbi nem %59’dur. En yüksek değer %79 ile Aralık ayında, en düşük 39 ile Temmuz ayındadır.

Basınç:

Kırıkkale ilinde ortalama basınç 930.6 mb.dır. Basınç ortalamasının en yüksek olduğu ay 934.1 mb ile Kasım, en düşük olduğu aylar ise 928.0 mb ile Temmuz ve Ağustos’tur

**draculu45** · 26.04.09, 22:54

BAHŞILI İLÇESİ

TARİHİ VE COĞRAFİ YAPISI

A) TARİHİ YAPISI

Bahşili ilçesinin tarihi geçmişi hakkında elimizde yeterli kaynak bulunmamaktadır. Temennimiz ciddi bir bilimsel araştırma ile yörenin zengin tarihinin gün ışığına çıkarılmasıdır. Mevcut kaynaklardan edindiğimiz bilgilere göre ,Bahşili’ninde içinde bulunduğu Kırıkkale yöresi Anadolu’da Türkleşme –İslamlaşma sürecinde ilk açılan yerleşim bölgelerindendir. Öncesinde yüzlerce yıl çeşitli medeniyetlere ev sahipliği yapmıştır.

Bugünkü Bahşili’ye temel teşkil eden yerleşim birimi eski adıyla Bahşili Köyü yeni adıyla Bahçeli mahallesidir. Bahşili Köy olarak ilk önce Bala ilçe’sinin bir nahiye’sine daha sonra sıra ile Kalecik ve Keskin İlçesine ve son olarak da Kırıkkale ilçesine,1989 tarihinde Kırıkkale’nin İl olması nedeniyle Kırıkkale’ye bağlanmıştır. 1984 tarihinde Belediye statüsünü kazanmasının ardından 1990 yılında çıkarılan bir Kanunla da ilçe olmuştur.

Bahşili ismi ile ilgili çeşitli varsayımlar ileri sürülmekte ise de bunların arasında en fazla kabul göreni Sultan Murat’ın emrindeki bir grup askere “Orta Anadolu da kendinize bir yurt edinin”diyerek bağışta bulunduğu ve daha sonra bu toprakların Bahşili olarak anılmaya başlandığı şeklindeki rivayettir.

B) COĞRAFİ YAPISI

Bahşili İlçesi Kırıkkale şehir merkezine 5 ,Ankara’ya 80 ,Ankara-Kayseri yoluna ise 3 km mesafede,Türkiye’nin en uzun nehri olan Kızılırmak’a 11 km. kıyısı bulunan 243 km2 yüzölçümüne sahip 700 rakımlı bir yerleşim birimidir.

İlçe kuzeyde Yahşihan,Güneyde Karakeçili ,Doğuda Kırıkkale ve Keskin ,Batıda ise Ankara’nın Elmadağ İlçeleri ile çevrilidir. İlçeye bağlı Karaahmetli Beldesinde bulunan Kızılırmak nehri üzerinde kurulu Kapulukaya Baraj gölünden içme ve kullanma amaçlı yararlanılması düşünülmektedir.

Bahşili ilçesi engebeli bir arazi üzerinde kurulmuştur. İlçenin batısında yer alan Küre dağının yüksekliği 1552 metre olup, (1774 m. Rakımlı) Denek dağından sonra yörenin en yüksek dağıdır

B-NÜFUS DURUMU

lçemiz Merkez nüfusu 5.790 Karaahmetli kasabası nüfusu 1.353 Köylerimizin nüfusu ise 1.377 olup, toplam nüfus 8.515 ‘dir Bu nüfusun %49 nu erkek nüfus %51’ni ise kadın nüfus teşkil etmektedir. Nüfusun %65’i kentsel kesimde %35’i Kasaba ve köylerde yaşamaktadır.

İlçe Nüfus Müdürlüğünde 19 adet aile kütüğü mevcut olup, 14.644 kadın 13.722 erkek olmak üzere toplam 28.366 kişi kaydı mevcuttur. İlçe sınırları içerisinde işsizlik ve tarıma elverişsiz olan kesimlerde nüfus göçü göze çarpmaktadır. Bu göçün yönü Ankara ve Büyük şehirlerdir.

Nüfusun %47 lik dilimin 0-19 yaş grubu %47 lik diliminin 20-64 yaş grubu %6 lık dilimi ise 65 yaş ve üzerindekiler teşkil etmektedir. İlçe Merkezi ve bağlı Köylerimizin nüfus dağılımı 2000 yılı Nüfus sayımı kesin sonuçlarına göre aşağıya çıkarılmıştır

**draculu45** · 26.04.09, 22:55

BALIŞEYH İLÇESİ

A. İLÇENİN ADI, TARİHİ VE COĞRAFİ YAPISI

1. İLÇENİN ADI VE TARİHİ

İlçe adını Oğuz Kayı Beyi Ertuğrul Gazi’nin yakın arkadaşı Şeyh Edebali’ nin diğer adı olan Balı-Şeyh’ten almıştır. Yerleşim tarihi 1230 -1258 yılları arasındadır. İlçede 13.yy. Selçuklu dönemine ait caminin bulunması bu tarihi doğrulamaktadır.(Kaynak Tarih Bilimcisi Prof. Mustafa Kafalı)

2. İLÇENİN COĞRAFİ YAPISI

İlçenin kuzeyde Sulakyurt İlçesiyle 24 km., güneyde Keskin İlçesiyle 12 km., doğuda Delice İlçesiyle 35 km. ve batıda Kırıkkale Merkez İlçesiyle 47 km. mülki sınırları ile çevrilmiş olup, toplam 136 km. mülki sınırlara ve 615 km2 yüzölçümüne sahiptir.

İlçeden geçen E-88 Devlet Karayolunun Ankara’yı Karadeniz ve Doğu İllerine bağlayan önemli yollardan biri olması ayrıca Devlet Karayollarına paralel olarak D.D.Y.’ nın geçmesi İlçenin önemini arttırmaktadır.

İlçede genellikle karasal iklim sürmekte olup, yazları sıcak ve kurak, kışları genellikle soğuk ve kısmen kar yağışlıdır. Bölge tipik karasal iklimin hava şartlarına sahip olmakla beraber birkaç km. aralıkla değişik hava şartlarıyla karşılaşmak mümkündür. Kış ve ilkbahar mevsimlerinde vadi ve yüksek yamaçlarda sis olur. Bölgedeki hakim rüzgar yıldız ve poyrazdır.

Bölgenin en yüksek kesimi güneyde bulunan Denek Dağı ile kuzeydoğuda bulunan Koçubaba Seydim tepesidir. Bu iki bölümde E-88 Devlet Karayoluna gelindikçe alçalan bir arazi kesimi mevcuttur. E-88 Devlet Karayolunun bulunduğu kısım düz ve ova görünümündedir. Bölge arazisinin hemen hemen tamamı tarım alanıdır. İlçe dahilinde en yüksek rakım 1140 m., en düşük rakım ise 872 m., ortalama rakım ise 1000 m.dir. Bölgede dağ olarak adlandırabileceğimiz Keskin İlçesi hududunu teşkil eden Denek Dağı 1140 m. dir. Bölgede Kenanbeyobası Köyünün Azgın Yaylası mevcut olup, yaylanın elektriği ve yolu mevcuttur.

İlçenin Koçubaba-Ulaklı ve Selamlı Köyleri alanı meşe ormanları ile kaplıdır. Denek Dağı eteklerinde cılız fundalıklar ve meşelikler mevcuttur.

B. İLÇENİN NÜFUS DURUMU

İlçenin Merkez nüfusu 1935 yılı nüfus sayımına göre 372, 1960 nüfus sayımına göre 1.070, 1970 yılı nüfus sayımına göre 2.375, 1975 yılı nüfus sayımına 2.542, 1980 nüfus sayımına göre 2.154, 1985 yılı nüfus sayımına göre 2.463, 1990 nüfus sayımına göre nüfusu 2.078 dir.1997 yılı nüfus sayımına göre Merkez nüfusu 2.419, Koçubaba Kasabası nüfusu 811, Kulaksız Kasabası nüfusu 1.435 olup, köyler nüfusu toplamı 5.925, Belediyeler nüfus toplamı 4.665 dür. İlçenin toplam nüfusu 10.590 dır. 2000 yılı nüfus sayımına göre Merkez nüfusu 3.344, Koçubaba beldesi 1.450 ve Kulaksız beldesi 2.115’ dır. Köylerin nüfus toplamı ise 7.011 olup, toplam nüfus 13.920 kişi ile sonuçlanmıştır.

C. İLÇENİN İDARİ YAPISI

İlçe,1953 yılında bucak, 1972 yılında kasaba ve 20.05.1990 tarih ve 20523 sayılı Resmi Gazetede yayınlanarak yürürlüğe giren 3644 sayılı Kanunla İlçe statüsüne kavuşmuş olup, 18.08.1991 tarihinde ise Balışeyh Kaymakamlığı faaliyete geçmiştir.

Vatandaş, Cumhuriyet Kanunlarına saygılıdır. İlçemiz bu haliyle Ülkemizde ihtiyaç duyulan Milli birlik ve beraberliğimizin en güzel örneklerinden ve Türkiye’nin aydınlık geleceğinin temel taşlarından birisidir.

İlçeye bağlı 26 köy ve 2 kasaba bulunmaktadır. İlçe Merkezinde 3 mahalle, Koçubaba Kasabasında 3 mahalle, Kulaksız Kasabasında 3 mahalle olmak üzere 9 mahallesi vardır.

D. İLÇENİN SOSYAL DURUMU

İlçede Türk ailesine özgü gelenek ve görenekler sıcaklığını korumaktadır. Özellikle dini ve milli günlerde halkımız birbirlerine daha da yaklaşmaktadır.

İlçe halkı hem kendi gelenek ve göreneklerini, giyim tarzlarını sürdürmek istemişler hem yurt içinde ve de yurt dışında çalışan yakınlarının etkisi ile modernleşmeye yönelmişler. Günün gereklerine uygun araçları kullanmaya başlayarak yeni bir toplum hayatının kurallarını benimsemişlerdir. Fakat genelde geleneksel Anadolu yaşayışı ve aile düzeni hakimdir.

İlçe konut yönünden yetersiz olup, yeni yeni yapılaşmaya yönelmiş durumdadır. İlçede eskiden kalma hala kullanılan az sayıda toprak damlı evlerin dışında konutlar betonarme ve üstü çatı örtülüdür.

İLÇEDE SAĞLIK HİZMETLERİ

Balışeyh Sağlık Grup Başkanlığına bağlı Merkez, Koçubaba ve Kulaksız Sağlık Ocağı olmak üzere 3 sağlık ocağı mevcuttur. İzzettin, Battalobası, Beşbıçak, Hıdırşeyh ve Hüseyinbeyobası köylerinde Sağlık Evi bulunmaktadır. Merkez Sağlık Ocağımız 1200 m2. Üzerine kurulmuş köytipi olup, 4 daireli lojmanı mevcuttur. Ayrıca İlçemizde Ekim 2002 yılı içesinde 25 Yataklı Sağlık Merkezi açılmıştır.

İlçede Sağlık Hizmeti Veren Binalar

Balışeyh Sağlık Merkezi

Balışeyh Merkez Sağlık Ocağı

Koçubaba Sağlık Ocağı

Kulaksız Sağlık Ocağı

İzzettin Sağlık Evi

Beşbıçak Sağlık Evi

Battalobası Sağlık Evi

Hıdırşeyh Sağlık Evi

Hüseyinbeyobası Sağlık Evi

E. İLÇENİN EĞİTİM VE KÜLTÜR DURUMU

1. Eğitim

a. Örgün Eğitim : İlçe genelinde 13 İlköğretim ve 1 lise bulunmaktadır. 6 Köy İlköğretim Okulunda 154 öğrenciye 8 öğretmen tarafından birleştirilmiş sınıf eğitimi verilmektedir. 4 İlköğretim okulunda (1.kademe) toplam 471 öğrenciye 22 sınıf öğretmeni tarafından müstakil sınıf eğitimi verilmektedir

**draculu45** · 26.04.09, 22:56

ÇELEBİ İLÇESİ

İLÇENİN ADI, TARİHİ VE COĞRAFİ YAPISI :

1- İLÇENİN ADI VE TARİHİ :

Çelebi ilçesi,tarihi seyri kayıtlarında pek fazla görülmeyen bir beldedir. Kuruluşu ile ilgili pek çok rivayetler olan ilçenin çok eski tarihlere dayanan bir geçmişinin olduğu muhakkaktır.

İlçe etrafında henüz ciddi manada bir kazı çalışması olmamakla birlikte,tesadüfen rastlanan mezarlıklar,bina temelleri,çok eski meyve ağaçları,kale kalıntıları ile çeşme yalakları bunu göstermektedir.

Çelebi,Anadolu’nun Türkleşme ve İslamlaşma döneminin başlangıcı olarak bilinen Anadolu’nun, fethinin ilk zamanlarında şark’ı Garb’a bağlayan yolların en önemlisi olan Kırşehir-Ankara yolunun birkaç km yakınında bulunan ve karalık olarak bilinen mevkiinden iskan eden köylülerle meskun hale gelmiştir. Genelde ziraat le uğraşan bu insanların kurduğu köyün o günkü yerleri, Çelebi’ nin uzağında bir mezra hükmündedir. Daha sonraları ise Türkmen aşiretinin Harameyn koluna mensup bir kafile, diğer Türkmen diğer Türkmen kollarında adet olduğu üzere, Çelebi dağının çanağı olarak tarif edilen ve bu gün kavas özü olarak da bilinen yere gelerek yerleşmişlerdir. Hayvancılık ve Avcılıkla geçimlerini sağlayan Türkmenler için burası artık ileriye dönük yerleşim yeri olmuştur.

Muhtemel bilgi ve rivayetlere göre merkezi hükümetin kabul ettiği ve kahyalık verdiği birim, Türkmenlerin oturduğu bu günkü Çelebi’ nin yeridir. Hükümet temsilciliğinin verilmesi ve Karalık’ ta oturan köylerin yukarı çelebiye bağlanması ile bu iki yerleşim birimi arasında tanışıklıklar, dostluklar, hısım ve akrabalıklar sonucu yavaş yavaş birleşme hareketliliğine girişilmiştir.

Yukarıda Çelebi’ ye çıkan köylüler, Karalık’ ta bulunan arazilerini bırakmamış, yakın zamana kadar yazları tarla ve bahçe işlerinin çıktığı zamanlarda giderek ziraatlarına devam etmişlerdir.

COĞRAFİ DURUMU

Konumu itibariyle Çelebi dağı eteklerine kurulmuştur. Çelebi tepesinden bakıldığında,ova görünümünü vermektedir. Batısında Bala ve Karakeçili ilçeleri,kuzeyinde Keskin ilçesi,doğusunda ve güneyinde Kaman ilçesi ile sınırdır. Ankara’ya 115 km. Kırıkkale’ye 57 km. Kayseri yolu kavşağına (Keskin ilçesine doğru) 27 km mesafesi vardır. İlçenin yüzölçümü 180 km2 ,Rakımı 1275 metredir.

İklimi, İç Anadolu bölgesinin tipik kara iklimine sahiptir. Kışları oldukça sert ve kar yağışlı,hava sıcaklığı kış boyunca genelde sıfırın altında seyreder. Yazları ise sıcak ve kurudur. İlkbahar mevsimi çok kısa sürer. Yağışlar az olduğundan yaz mevsiminde bitki örtüsü bozkır görünümünü alır. Yağışlar çoğunlukla sonbahar ve kış mevsiminde düşer.

B- NÜFUS DURUMU

2000 yılında yapılan genel nüfus sayımı sonuçlarına göre ilçe merkezinin nüfusu kesin rakamlara göre 3333, köylerin toplam nüfusu ise 3877 dir. Genel toplam ise 7210 dur. 1997 yılı genel nüfus sayımı sonuçlarına göre bu rakamlar, ilçe merkezi için 4200, köyler için 2101 ve toplamda 6301 dir.

Bunun sonucunda 1997 yılına göre ilçe merkezinde yaklaşık olarak % 20.2 oranında düşme, köylerde ise yaklaşık % 80 lik bir artış görülmektedir.

Köyler arasında son nüfus sayımı sonuçlarına göre en fazla nüfusa sahip köy; (1328) kişi ile Alıcıyeniyapan, en az nüfusa sahip köy ise (71) kişi ile Kepirli köyü gelmektedir.

NÜFUS DURUMU

( İlçe merkezi ile Köyler)

İLÇE MERKEZİ

1997 2000

İLÇE MERKEZİ TOPLAMI 4200 3333

KÖYLERİN NÜFUS DURUMU

1-ALICIYENİYAPAN 310 1.328

2-ÇİFTEVİ 187 194

3-HACIYUSUFLU 174 194

4-HALİLDEDE 219 314

5-İĞDEBELİ 86 118

6-KALDIRIM 132 155

7-KARAAĞIL 126 111

8-KARAAĞAÇ 207 808

9-KARABUCAK 159 211

10-KARAHACILI 131 111

11-KARAYAKUP 151 147

12-KEPİRLİ 107 71

13-TİLKİLİ 112 115

TOPLAM 2.101 3.877

İLÇE MERKEZİ TOPLAMI 4.200 3.333

GENEL TOPLAM 6.301 7.210

C. İDARİ DURUMU

Çelebi ilçesi mülki hudutları içinde bağlı 13 köy 1 adet merkez belediyesi ve 4 adet mahalle (Yenimahalle,Fatih.Barbaros ve Gülveren’dir) Teşkilatı olup köylere bağlı mezra,kom gibi yerleşim üniteleri ile kasaba bulunmamaktadır. Yerleşim dağınık değildir.

1997 2000

İLÇE MERKEZİ TOPLAMI 4200 3333

İLÇEYE BAĞLI KÖYLER

1-ALICIYENİYAPAN 310 1.328

2-ÇİFTEVİ 187 194

3-HACIYUSUFLU 174 194

4-HALİLDEDE 219 314

5-İĞDEBELİ 86 118

6-KALDIRIM 132 155

7-KARAAĞIL 126 111

8-KARAAĞAÇ 207 808

9-KARABUCAK 159 211

10-KARAHACILI 131 111

11-KARAYAKUP 151 147

12-KEPİRLİ 107 71

13-TİLKİLİ 112 115

TOPLAM 2.101 3.877

İLÇE MERKEZİ TOPLAMI 4.200 3.333

GENEL TOPLAM 6.301 7.210

D. SOSYAL DURUMU :

a) Yerleşim :

İlçe merkezi eski yıllarda gayri muntazam olarak uygulanmaya çalışılmış imar planının izlerini halen taşımaktadır. Belediye tarafından son yıllarda 300 hektarlık ilave imar planı hazırlanmıştır. Mevcut durum itibariyle cadde ve sokaklar dar, ham satıhlı ve düzensizdir. Konut sayısı ve standardı itibariyle köy tipi evler çoğunluktadır. Genellikle kerpiç ve nadiren betonarme yapı malzemesi kullanılmıştır. Ancak bu yapıların % 95’i kiremit kaplıdır.

b) Sosyal Yaşantı :

İlçede sosyal hayat fazla gelişmemiştir.

Geleneksel aile toplantıları, düğün törenleri, bayramlar ve özellikle cenaze merasimlerine katılım ve taziye geleneği göze çarpan başlıca etkinliklerdir.

c) İş ve Çalışma Hayatı :

Halkın önemli bir bölümü ziraatle uğraşmaktadır. Bölge topraklarının % 75 ini ekime elverişli arazinin oluşturması bunda etkendir. Çok nadir olarak yapılmakta olan büyük ve küçük baş hayvancılığın gelişmesi için özellikle 1998 yılından günümüze oldukça önemli gelişmeler kaydedilmiştir.

E. EKONOMİK DURUMU

Halkın büyük çoğunluğu kuru ziraatle geçimini temin etmektedir. Yıllık hububat alımı 30.06.1990 yılında faaliyete geçen TMO Ajans müdürlüğünce yapılmaktaydı ,ancak TMO özelleşme çalışmaları nedeniyle İlçemizde kuruluşu bulunan TMO Ajans Müdürlüğü 30.10.2003 tarihinden itibaren kapatılmış ve alım faaliyetleri durdurulmuştur.

Çelebi Tarım Kredi Kooperatifi, kendi binasında hizmet vermekte olup, 500 ton kapasiteli bir depoya sahiptir.

Bir fırın, bir kasap, iki demirci dükkanı, beş bakkaliye, bir adet kırtasiye mevcuttur.

Bunun yanında ilçede günlük 30 ton kapasiteli süt fabrikası vardır.

F. EĞİTİM DURUMU

İlçe merkezinde bir lise, bir de İlköğretim Okulu, Alıcıyeniyapan köyünde bir ilköğretim okulu mevcuttur. 12 Köyümüzde talebe yetersizliğinden dolayı okullar kapanmış durumdadır. Öğrenciler taşımalı sistemle Çelebi ve Yeniyapan ilköğretim okullarında eğitim görmektedirler.

İlçede 2006-2007 öğretim yılı itibariyle toplam 246 ilköğretim öğrencisi, 55 adet lise öğrencisi vardır. Toplam öğretmen sayısı ise 38'dir.

G. ULAŞIM-ALTYAPI DURUMU

a) Yol :

İlçe merkezini diğer ilçelere ve il merkezine bağlayan yollar asfalt olup, hepsi karayolları ağındadır. Köy yollarının toplam uzunluğu ise 95 km olup bunun, 57 km’si asfalt, 32 km’si stabilize, geri kalan 6 km ise ham yoldur. 10 köyümüzün asfalt yol ile bağlantısı vardır.

b) Haberleşme:

PTT hizmetleri ilçe merkezinde 901 hat kapasiteli santral, Alıcıyeniyapan köyünde 504, hat kapasiteli santraller vasıtasıyla telefon haberleşmesi sağlanmakta olup, telefonu olmayan bulunmamaktadır. Toplam kapasite 1405 ve toplam abone sayısı 820’ dir. Müsellim köyünde bulunan santralden ilçemize bağlı Kepirli, İğdebeli ve Karaağıl köyleri faydalanmaktadır.

Çelebi dağı eteklerinde, ilçe merkezine yaklaşık olarak 1 km mesafede TV anten vericisi kurulmuştur. Söz konusu vericiden TV1,TV2,TV3 ile 2 adet özel TV yayınları izlenmektedir. Ayrıca Türk Telekom tarafından TV vericilerinin bulunduğu yere bir adet Türkcel ,Aycell ve Telsim vericisi konularak hizmete sunulmuştur. İlçe merkezinde, 490 m2 arazi üzerine yaklaşık 900 milyon keşif bedelli yeni ve modern hizmet binası yapımına 1991 yılında başlanmış, 1992 yılında faaliyete geçmiştir.

c) Enerji :

İlçe merkezi ve köylerin tamamında elektrik enerjisi mevcuttur. İlçede BEDAŞ işletme şefliğinde 1 sorumlu ve 4 teknisyen ,görev yapmaktadır.Teknik yönden tesis yatırımları Kırıkkale Müessese Müdürlüğünce yapılmaktadır. Arıza vuku bulduğunda Keskin işletme sorumluluğu’nca giderilmesi yoluna gidilmektedir. 2003 yılında toplam enerji sarfiyatı 820.416 KW, toplam tahsilat da 123.062.400.000 TL. olmuştur.

d)İmar-Kanalizasyon :

İlçe merkezinde 1995 yılı içerisinde Çelebi Belediyesi’nce imar uygulaması yapılmıştır. İlçe merkezinin bir bölümünde kanalizasyon mevcuttur. Buna karşı, Karaağaç,Çiftevi ve Hacıyusuflu köyleri haricinde diğer köylerimizde kanalizasyon mevcut değildir.

İlçenin su ihtiyacı belediye’ye ait su depolarından temin edilmektedir. Mevcut iki adet su deposunda suyun depolanması cazibe ve direnç yoluyla olmaktadır. İlçede 500 abone bulunmaktadır.

e) Sağlık :

İlçe merkezinde bulunan Sağlık Ocağı ile merkez ve köylere sağlık hizmeti verilmektedir. Bunun yanında Alıcıyeniyapan’da bir Sağlık Evi bulunmaktadır. 8000 m2’lik bir arsa üzerinde merkez sağlık ocağında doktor bulunmamakla beraber 2 sağlık memuru, 2 hemşire, 2 ebe, 1 laboratuar teknisyeni, 1 hizmetli ve 2 şoför ile hizmet vermektedir. 1 ambulans aracı mevcuttur. İlçede diş tabibi bulunmamaktadır.

MAHALLİ İDARELERİN DURUMU
a) Belediye :

İlçe merkezindeki Çelebi belediyesinden başka belediye bulunmamaktadır. 1968 yılında kurulmuştur. 2003 yılı bütçesi şöyledir;

Cari Harcamaları : 412.375.267.000 TL. Yatırım Harcamaları : 98..000.000.000 TL. Transfer Harcamaları ise : 241.917.163.000 TL.dir.

Belediye bünyesinde toplam 32 kadrolu personel,13 geçici işçi görev yapmaktadır. Bunların kadro dağılımları da şöyledir: 4 adet GİH sınıfı, 6 adet YHS, kadrolu personel bulunmaktadır.

Halihazırda belediye ye ait 1 kamyon, 1 Traktör, 1 kepçe, 1 cenaze römorku, 1 binek otomobili ve 1 itfaiye aracı bulunmaktadır.

a) Köyler :

Köylerin kayda değer bir gelir kaynakları yoktur. Ancak İl Özel İdaresi tarafından yapılan yardımlar başlıca gelir kalemini oluşturur. Köylerimizde imece usulü ile bazı çalışmalar yapılmakta olup bu çalışmalara Kaymakamlık Köylere Hizmet ***ürme Birliği’nce de imkanlar nisbetinde yardımlar yapılmaktadır.

2003 yılı içerisinde 4 köye toplam 8.500.000.000 TL. yardım yapılmıştır. Bu yardımlarla mezarlık ihate duvarı Camii ve İmam evleri, Okulların bakım ve onarımları ile içme suyu temininde kullanılmıştır.

Bunun yanında 1998 yılı içerisinde Köprüköy Sağ Sahil Sulama Birliğinin kurularak faaliyete geçmesi ile Kızılırmak kenarında bulunan köylerimizin ekonomik yönden kalkınmasında büyük katkısı olmuştur.

Alıcıyeniyapan köyünde bulunan Yeniyapan İlköğretim okulu’na kalorifer tesisatı döşenmesi ve okulun bakım ve onarımı için İl Özel İdare tarafından 25 milyar lira ödenek tahsis edilmiş ve adı geçen okulun kalorifer tesisatı yapılmış, okulun genel bakım ve onarımı yapılmıştır.

ASAYİŞ VE GÜVENLİK DURUMU

İlçenin asayiş ve güvenliği İlçe Jandarma Komutanlığınca sağlanılmaktadır. Polis Teşkilatı kurulmamıştır.

KAYMAKAMLIK İLETİŞİM

Telefon : 0 318 414 54 65

Santral : 0 318 414 55 00

Faks : 0 318 414 52 27

**draculu45** · 26.04.09, 22:56

DELİCE İLÇESİ

A- BÖLGENİN GENEL OLARAK TANITILMASI :

1- İLÇENİN ADI VE TARİHİ YAPISI

İlçe merkezinde ÇÖMELEK KAYA adıyla bilinen bölgede çıkan tarihi kalıntılardan, ilçeye ilk yerleşenlerin HİTİT’ ler olduğu sanılmaktadır. Delice İlçesinin 1760-1780 yıllarında Osmanlı İmparatorluğunun Türkmen ve Yörük boylarını mecburi iskana tabi tutması sonucu Çorum ayanı Mahmut Bey tarafından görevlendirilen Demirci KARABEKİR ve KARADUMAN adlı şahısların obalarını toplayarak merkezin şimdiki adıyla KARABEKİR mahallesi olan bölgede bir köy kurdukları,kurucu KARABEKİR adına izafeten KARABEKİR adının verildiği bilinmektedir. Meydan Laruusse kayıtlarında ilçenin ilk adının PİRAN olduğu anlaşılmıştır. Şimdiki adını ise Delice Irmağından ve aynı adı taşıyan kuştan almıştır.

2- İLÇENİN COĞRAFİ YAPISI

Delice İlçesi Doğu’da Sungurlu (Çorum) ve Yerköy (Yozgat), Batı’ dan Keskin (Kırıkkale) ve kısmen Balışeyh (Kırıkkale) ve kısmen de Sulakyurt (Kırıkkale)ilçeleriyle sınırlıdır. Bu sınırların sadece doğusunu Delice Irmağı çizmektedir. Başkaca bir tabi sınırı bulunmamaktadır. Çok arızalı olan bu kesimlerde sınır tepelik alanlardan geçmektedir. Kesin bir sınırlama yapmak oldukça güçtür.

750 Km2’lik bir alana sahip olan Delice İlçesi 34 derece doğu boylamı ile 40 derece kuzey enleminin kesiştiği noktada yer almaktadır. Yüksekliği 750 metredir. Yüzey şekilleri bakımından;Delice ırmağı, Kılıç Özü Vadileri,kuru dereler ve tepelik alanlardan olmak üzere üç grupta incelenebilir.

DELİCE IRMAK VADİSİ

Uzunluğu 308 km olan Delice Irmağının takriben 42 km uzunluğundaki bir kısmı ilçemiz alanından geçmektedir. Delice Irmağının bir kolu olan Kılıçözü ile birleştiği noktadan ilçe merkezine kadar olan kısımda vadi tabanı geniştir. Irmak Oligosen jipsli seyri takip ederek yatağını kolayca aşındırmıştır. Vadi yamaçları simetriktir. Yüksekliği doğu ve Batı’da 650 metreden başlar 750 metrede son bulur. İlçe merkezi yakınında vadi derinliği 100 metredir.

Irmağın Delice İlçesinden (Merkez) Karaköseli köyüne kadar devam eden bölümündeki vadi tabanı daralarak 1 km’ lik bir genişlik gösterir. Karaköseli civarında bu genişlik 800 metredir. Yatağı kuarternere ait eski alivyonlardan ibarettir. Karaköseli köyü yakınında bölgemizi terk eden ve 650 metre yükseklikte akan Delice ırmağı bölgeyi terk ederek,kuzeyde Kula köyünde Kızılırmağa karışır.

İlçe merkezi yakınında Delice Irmağının her iki tarafında şekiller görünür. takriben 675 metre yükseklikteki bu şekiller çakıl ve kumlardan ibarettir. Yamaç yüksekliği 650-750 metre arasında değişmekte olup,vadi derinliği Didiri (Sungurlu) köyü civarında 100 metredir.

KILIÇÖZÜ VADİSİ

Delice Irmağının bir kolu olan Kılıçözü’nün uzunluğu 76 km’dir. İlçe alanındaki kısmı takriben 13 km.’dir. Vadi tabanı genişliği Delice’ye yaklaşır . Vadi yamaçları yüksekliği 750-850 metre arasında değişir. Tatlıcak Köyü yakınında Delice Irmağına karışır.

KURU VADİLER

Sayıları bir hayli çok olup, Doğu’da Delice Irmağı, Güney’de Kılıçözü’ne kadar uzanmaktadır. Kuzey’de ve güney’de iki merkez etrafında toplanan vadiler her iki tarafa doğru adeta yıldızvari bir şekilde inerek platoyu parçalar. İlkbaharda akışı olan ve yazın tamamen kuruyan vadilerdir. Genellikle eğilimleri çok ve boyutları kısadır.

TEPELİK ALANLAR

Güney’de 750-1000 metre yükseklikte olan ve dağ olarak nitelendirilemeyecek olan tepelik alanlar Kırıkkale il sınırları içerisindeki Denek Dağı’nın uzantılarıdır. Kuzey’de Büyükyağlı Kasabası arasında çizilerek Ankara-Samsun karayolu üzerinden geçen bir doğrunun kuzeyinden itibaren tepelik alan başlar. Kuzeybatı yönünden gittikçe yükselerek Dağobası köyü yakınlarında 1200 metreye ulaşırlar. Bu alanda KOÇUBABA ve KARAGÜNEY dağlarının uzantılarındandır. Ayrıca, bu tepelik alanlarda aşınmalar neticesinde Peribacalarını anımsatan görüntüler oluşmuştur

**draculu45** · 26.04.09, 22:56

TOPRAK DURUMU

Çok meyilli yerlerde toprağın kalınlığı ince,az meyilli yerlerde ise orta sığdır. kahverengi topraklarda orta meyilli olanları çayır ve mera olarak (ekim %8),çok meyilli olanları(ekim %8-15) olanlarız yine mera olarak kullanılır. Kırmızı kahverengi topraklar vadilerde yer almış meyilli yok denecek kadar az, killi,tınlı-killi, granürler ve dağılabilir genç topraklardır. Bu topraklar tarla ziraatine, sulu ve kuru ziraate, sebze ve meyve yetiştiriciliğine elverişli olup,çayır ve mera olarak kullanılmaya çok uygundur.

İlçe merkezinin doğusundan başlayarak Evliyalı köyüne kadar uzanan kumlu tınlı topraklarda bağcılık hakimdir. İlçenin en verimli ve kaliteli bağcılık alanını oluştururlar.

BİTKİ ÖRTÜSÜ

Step florası hakimdir. Kuraklığa uymuş bir durumda baharla beraber yeşeren bitkiler yaz başlarında sararıp solarlar. Kuraklığa uyum sağlamış yavşan,devedikeni, sığırkuyruğu, kekik ve keven gibi bitkiler görülmektedir. Büyükavşar Kasabası, Büyükyağlı Kasabası, Küçükavşar, İmirli, Meşeyayla, Kavak, Arbişli,Yaylayurt köyleri ile ilçe merkezindeki meşe koruları çok tahrip edilmiş orman kalıntılarıdır. Kuzey kesimlerindeki koru alanları orman görünümündedir. Bundan da güneye oranla daha yağışlı bir iklimin etkisinde bulunduğu anlaşılmaktadır. İlçede ciddi bir orman varlığından söz edilemez ise de son yıllarda halk tarafından ormana olan ilginin artması Belediyelerin ilgisi nedeniyle geniş çaplı ağaçlandırma çalışmaları yapılmış ve küçümsenmeyecek sahalar orman vasfına büründürülmüştür.

İKLİM DURUMU

İç Anadolu ikliminin belirli özellikleri olan sert step iklimi hüküm sürmektedir. Kara ikliminin hüküm sürdüğü bölgeler yazları sıcak ve kurak,kışları ise soğuk ve yağışlı geçmektedir. En sıcak ayı Temmuz ve Ağustos, en soğuk ayı ise Ocak ayıdır. İlçe de mevcut Meteoroloji memurluğu vasıtasıyla yalnızca yağış gözlemi yapılmakta iken 1998 yılı içerisinde Meteoroloji memurluğu İlçemizden kaldırılmıştır.

B- İLÇENİN NÜFUS DURUMU

2000 yılında yapılan genel nüfus sayımına göre tespit edilen ilçe nüfusu aşağıdaki çizelgede gösterilmiştir.

ŞEHİR NÜFUSU KASABA VE KÖYLER NÜFUSU TOPLAM NÜFUS

10512 20530 31042

S.NO: MERKEZ-KASABA-KÖY ADI TOPLAM NÜFUS

01 Delice Merkez 10512

02 Alcılı 120

03 Arbişli 247

04 Baraklı 270

05 Bozköy 158

06 Büyükavşar Kasabası 1.714

07 Büyükyağlı Kasabası 4.238

08 Çatallı 60

09 Çatallıkarakoyunlu 135

10 Çerikli Kasabası 7.159

11 Coğul 109

12 Çongar 318

13 Dağobası 381

14 Derekışla 248

15 Doğanören 139

16 Elmalı 137

17 Evliyalı 177

18 Fadılobası 91

19 Gözükızıllı 90

20 Hacıobası 312

21 Halitli 1.345

22 Herekli 63

22 İmirli 78

23 Karaköseli 22

25 Karpuz 47

26 Kavak 107

27 Kocabaş 132

28 Kurtoğlu 95

29 Küçükavşar 206

30 Meşeyala 218

31 Şahçalı 58

32 Taşyazı 63

33 Tatlıcak 175

34 Tavaözü 90

35 Tekke 155

36 Yaylayurt 106

37 Yeniyapan 136

38 Sarıyaka 230

39 Akboğaz 190

40 Kuzayyurt 658

41 Ocakbaşı 109

42 Aşağı İhsangazili 144

İlçeye bağlı Pırıklı Köyü İçişleri Bakanlığının 19.08.1999 gün ve B050İLİ0060001-601-71-8 sayılı onayı ile kaldırılarak arazileri ilçeye bağlı Karpuz köyüne bağlanmıştır.

C- İDARİ DURUM

Keskin(Kırıkkale) ilçesine bağlı bir köy iken 1928 yılında bucak haline getirilen Delice, 1946 yılında Kırıkkale ilçe olunca buraya bağlanmış ve 1960 yılında 36 bağlı köy ile birlikte ilçe şekline getirilmiştir. Bugün Merkez Belediyesi dışında üç kasabasında da Belediye teşkilatı ve 38 köyü vardır. Kırıkkale’ye 54 Km. uzaklıkta olan ilçenin yüzölçümü 750 KM2,yüksekliği ise 750 metredir.

DELİCE İLÇESİNE BAĞLI MERKEZ-KASABA-KÖYLER

S.NO: ADI(MERKEZ-KASABA) KÖYÜN ADI İLÇEYE UZAKLIĞI
01 Delice Merkez

02 - Alcılı 6 Km.

03 - Arbişli 9Km.

04 Çerikli Merkez 10 Km.

05 Büyükavşar Merkez 15 Km.

06 Büyükyağlı Merkez 14 Km.

07 - Bozköy 23 Km.

08 - Çatallı Hamisbeyli 23 Km.

09 - Çatallı Karakoyunlu 22 Km.

10 - Meşeyayla 25 Km.

11 - Çongar 23 Km.

12 - Dağobası 30 Km.

13 - Derekışla 18 Km.

14 - Doğanören 9 Km.

15 - Elmalı 23 Km.

16 - Evliyalı 13 km.

17 - Fadılobası 12 Km.

18 - Gözükızıllı 27 Km.

19 - Hacıobası 10 Km.

20 - Halitli 25 Km.

21 - Herekli 16 Km.

22 - İmirli 28 Km.

23 - Karaköseli 35 Km.

24 - Karpuz 8 Km.

25 - Kavak 32 Km.

26 - Kocabaş 14 Km.

27 - Küçükavşar 25 Km.

28 - Kurtoğlu 20 Km.

39 - Sahçalı 25 Km.

30 - Taşyazı 20Km.

31 - Tatlıcak 22 Km.

32 - Tavaözü 21 Km.

33 - Tekke 30 Km.

34 - Yaylayurt 8 Km.

35 - Yeniyapan(Eskikışla) 26 Km.

36 - Baraklı 6 Km.

37 - Coğul 8 Km.

38 - Sarıyaka 13 Km.

39 - Kuzayyurt 19 Km.

40 - Akboğaz 15 Km.

41 - Ocakbaşı 30 Km.

42 - Aşağıihsangazili 12Km.

**draculu45** · 26.04.09, 22:57

KESKİN İLÇESİ

1-İLÇENİN GENEL OLARAK TANITILMASI

A) TARİHİ VE COĞRAFİ YAPISI

Kuruluş tarihi kesin olarak bilinmeyen Keskin ilçesinin tarihi belge ve seyahatnamelerden edinilen bilgilere göre eski bir tarihe sahip olduğu anlaşılmaktadır. Keskin, Denek Dağı yakınlarında kurulmuş olmasından dolayı önceleri Denek Madeni adını almış, daha sonra Keskin Madeni denilmiştir. Bilahare kısaltılarak KESKİN adını almıştır. Keskin ismi pek çok tarihi belgede belli bir yerleşim merkezinden çok şimdiki Elmadağ ile Kırşehir,Yozgat arasındaki coğrafi bölgeyi kastetmek üzere kullanılmıştır.

Keskin adının nereden geldiği de kesin olarak bilinmemektedir. Evliya Çelebi, Seyahatnamelerinde Sivas Eyaleti’ ne bağlı Sancaklardan söz ederken Çorum Sancağı’ndan sonra Keskin Sancağı’ndan da söz etmektedir. Buna göre Keskin’ in yakınında bir Şehir olduğu, Keskin adının muhtemelen buradan geldiği sanılmaktadır. Ancak İlçeye 8 km. uzaklıktaki Ceritkale Köyü’nde Etilerden kalma kayalara oyulmuş mağaralar içinde bulunmuş olan kabartma boğa ve aslan resimlerinden, İlçenin tarihinin daha eskiye dayandığı anlaşılmaktadır.

Anadolu’nun Türkleşmesi sürecinde Orta Asya’dan gelen Türk boyları,uygun buldukları yerlerde konaklayarak geleneksel yaşama biçimlerinden zamanla yerleşik düzene geçmiş,tarım,zanaat ve ticarete başlamışlardır. Ankara,Kırşehir ve yöresinde egemenlik süren Türk Beylikleri Osmanlı Devletinin Anadolu Birliğini tesis etme sürecinde Osmanlı egemenliğine girerek yaşamlarının sürdürmüşlerdir.

Keskin, tarihimizde önemli görevler ifa etmiştir. Mustafa Kemal Atatürk’ ün Sivas Kongresi’nde alınan bir kararla Ankara’ ya intikalinde güzergahta bulunan Keskin eşrafı Kırşehir ile temas kurmuş, Atatürk’ ün yakın silah arkadaşı Ali Fuat CEBESOY’ da gizlice Keskin’ e gelerek güzergahı Keskinlilerle belirlemiştir. Padişah yanlısı olan Ankara Valisi ve Çorum Mutasarrıfı 17 Eylül 1919 da Sungurlu’ ya, oradan da Keskin’e gelmiştir. Ankara’ ya geçmekte olan Vali’ yi Elmadağ-Yahşihan arasında bulunan “Kılıçlar beli”n de Keskin ve Polatlı çeteleri ani bir baskınla etkisiz hale getirerek teslim almışlar ve Mustafa Kemal Atatürk’ e teslim etmişlerdir.

Mustafa Kemal Atatürk ve arkadaşları Ankara’ ya müteveccihen Sivas’ dan hareketle Kayseri’ ye, oradan da Kırşehir, Hacıbektaş ve Mucur yolu ile 25 Aralıkta Kaman’ a gelmişlerdir. Geceyi köy odasında geçiren Atatürk, Keskin’ in ileri gelenlerini Kaman’ a çağırmış o gece Ankara’ ya geçiş planlanmış, Kaman’ dan 26 Aralık Cuma günü hareketle Keskinlilerin koruma ve gözetiminde İğdebeli-Köprüköy yolu ile Bala’ ya gelinmiş, vaktin geç olması ve bölgenin Ormanlık olmasından dolayı Keskinli süvarilerle gece Beynam’ da geçirilmiş ve 27 Aralık 1919 da Dikmen sırtlarından Ankara ya girilmiştir.

Milli Mücadele kararına gönülden katılan Keskin, böylece bu harekete destek vermiş, bu hareketin içinde fiilen yer alarak bu büyük şereften payını almıştır.

Keskin halkı 1926’ da bir uçak satın alarak yeni Türkiye Cumhuriyeti Devleti’ ne hediye etmiştir. KESKİN-1 adı verilen uçak, uzun yıllar Türk Ordusunda hizmet görmüştür.

Keskin 1859 yılında Belediye, 1891 yılında Kırşehir Sancağına bağlı İlçe olmuştur. Yakın köy ve kasabalardan yapılan göçler sonunda nüfusu artmış ve kaza merkezi büyümüştür.

B- ) COĞRAFİ YAPISI :

Konum itibariyle Denek Dağı’nın 5 kilometre güneyinde At Tepesi ve Kartal Tepesi’nin yamaçlarında kurulmuştur. Kırıkkale İli’nin güneyinde, Ankara’ ya 100 kilometre mesafededir. Kırıkkale’ ye 27 km. uzaklıkta bulunmakta olup, Kırıkkale-Kayseri Devlet yolu üzerindedir.

Yüzölçümü 1463 km kare ve rakımı 1140 m.dir. İlçemizin arazisi bir yayla görünümündedir. Güneybatıda Kızılırmak Vadisi ile Doğuda Delice Çayı arasında uzanır. Yaylanın güneydoğusunu Denek Dağı, Güneybatısını Böhrek Dağları çevrelemektedir. İlçenin güneybatısında Çelebi Dağı bulunmaktadır. İlçe arazisi küçük tepeler ve düzlüklerden oluşmuştur.

Kuzeyde Kırıkkale İli ve Balışeyh İlçesi, doğuda Çiçekdağı ve Delice İlçesi, batıda Karakeçili İlçesi, güneyde Çelebi ve Kırşehir İli’nin Kaman ve Akpınar İlçeleri ile komşudur.

Keskin’ de İçanadolu Bölgesi’nde görülen tipik kara iklimi hakimdir. Kışları oldukça sert ve yağışlıdır. Hava sıcaklığının kışın –20 dereceye kadar düştüğü görülür. Yazları ise hava sıcaklığı 40 dereceye kadar çıkar. İlkbahar mevsimi oldukça kısadır. Yağışlar az olduğundan yaz aylarının sonunda bir Bozkır görünümündedir. Yılın İlkbahar ve Sonbahar aylarında metrekareye düşen yağış ortalaması 300 mm.yi geçmez. Sıcaklık ortalaması ise 11 derecedir.

C- ) NÜFUS DURUMU :

22 Ekim 2000 tarihinde yapılan Nüfus sayımının sonuçlarına göre;

İlçe Merkez Nüfusu : 34.827

Kasaba ve Köylerinin Nüfusu : 24.040

İlçenin Toplam Nüfusu : 58.867

İlçede tarıma elverişli olan yerlerde nüfus yoğunluğu artmakta, toprağın tarıma elverişli olmadığı yörelerde azalmaktadır. İlçemizin sınırları içinde tarıma elverişsiz olan kesimlerde ciddi bir nüfus erozyonu görülmektedir. Yerleşim yerlerinden Keskin İlçe Merkezine, Kırıkkale’ ye , Ankara’ ya ve diğer il ve ilçelere, az miktarda da olsa yurtdışına göç olmaktadır. Bu göçler sebebiyle ilçe nüfusunda bir azalma görülmektedir. İlçe nüfusunun büyük bir kısmı tarım ve hayvancılıkla, çok az bir bölümü ise küçük el sanatları ile uğraşmaktadır. Nüfusun %60’ ı erkek, %40’ ı kadındır. Okuma yazma oranı %97 olarak tespit edilmiştir.

**draculu45** · 26.04.09, 22:58

D) İDARİ DURUM:

Keskin, 3587 Sayılı Yasa ile 17.08.1989 tarihinden itibaren Ankara İli’nden ayrılarak Kırıkkale İli’ ne bağlanmıştır. İlçemize bağlı kasaba iken 29.07.1991 tarihinde İlçe olan Çelebi nin ayrılması ile 14 köyümüz Çelebi İlçesi’ ne bağlanmıştır. 1990 Yılı Nüfus Sayımı neticesinde nüfusu 3229 olarak tespit edilen Konur Köyü 31.12.1991 tarih ve 91/39094 Sayılı karar ile belde statüsünü kazanmıştır. İlçemizin 3 kasaba 54 köyü bulunmakta iken ilçemize bağlı Uzunlar köyü idari bağlılığını değiştirerek Balışeyh ilçesine bağlanmıştır. İlçemize bağlı Küçükceceli Köyünde yaşayan kimsenin bulunmaması sebebiyle bu köyümüzün köy tüzel kişiliği kaldırılarak İlçemize bağlı Eroğlu köyüne bağlanmıştır. Köy sayımız 54 ten 52’ ye düşmüştür.

1997 Yılı Nüfus Sayımı neticesi nüfusu 2321 olarak tespit edilen Ceritmüminli Köyü 29.12.1998 tarih ve 98/50295-98/50221 Sayılı karar ile Belediyelik olmuştur.

Keskin; 3 Kasabası ve 52 Köyü ile tipik bir İçanadolu İlçesidir. İlçe itibariyle Belediyelerin nüfusu aşağıda olduğu gibidir.

Merkez : 6 Mahallesi mevcut olup, nüfusu 34.827

Konur : 4 Mahallesi mevcut olup, nüfusu 3.110

Köprüköy : 3 Mahallesi mevcut olup, nüfusu 3.836

Ceritmüminli : 3 Mahallesi mevcut olup, nüfusu 3.936 dır.

Köyler genellikle İlçenin doğu ve güneydoğu yönünde, suyu bulunan yamaçlarda kurulmuş olup, toplu yerleşim düzeni hakimdir.

E) SOSYAL DURUM

1-Kentleşme ve Konut

İlçe Merkezinde İmar Planı, eski dönemlerde düzensiz uygulanmış olup, cadde ve sokakları dar ve gayri muntazamdır. Yapılaşma yetersizdir. Konutlar, İmar Planına uyulmadan bir veya iki katlı olarak yapılmıştır. Son yıllarda çok katlı yapılara da rastlanmaktadır. Köy evleri genel olarak taş ve kerpiçten yapılmıştır; iki veya en çok üç odalıdır. Ayrıca TOKİ evleri tamamlanarak hak sahiplerine teslim edilmiştir.

2-Sosyal Yaşantı

Merkez ve Köylerde Sosyal Yaşantı fazla gelişmemiştir. Aile ziyaretleri, düğün, bayram türünde geleneksel alışkanlıklardan başka sosyal bir hareketlilik görülmemektedir. İlçede sinema ve tiyatro,mahalli gazete yoktur. Keskin FM adlı bir mahalli radyo yayın yapmaktadır. Bu radyonun yayınları Elmadağ ve Kaman ilçelerine kadar olan bir alanı kapsamaktadır.

İlçe karıştıran mevkiinde Belediye Başkanlığınca piknik yerleri ,park,oyun alanları,halı daha,tenis kortu,hayvanat bahçesini kapsayan bir rekreasyon alanı yaptırılmıştır.

F-İŞ VE ÇALIŞMA HAYATI:

İlçede tarım dışında büyük miktarda işçi çalıştıran sanayi tesisleri olmadığından gizli işsizlik önemli bir sorun teşkil etmektedir. Belli başlı istihdam yerleri yol boyu tesisleri,un fabrikaları,tavukçuluk tesisleri,tekstil atölyesidir.Çalışan nüfusun tamamına yakın kısmı kendi işletmelerinde çalışmaktadır. İlçe merkezinde tarıma dayalı alet ve makinaları yapan küçük iş kolları mevcuttur, ancak bunlar geniş bir istihdam sahası teşkil etmemektedir. Küçük çaplı tamirhane ve atölye durumundadır. Özel sektöre ait tavukçuluk işletmeleri ile tekstil atölyesinin ekonomik krizden sonra yeniden faaliyete geçme hazırlıkları sonuç vermiş bunlardan tekstil atölyesi Kaymakamlığımızın girişimleri sonucu Belediye Başkanlığından alınarak Amerika Türk ortaklaşa yürütülen Figür Tekstile devredilmiş, 300 kişi kapasiteli bu atölyede 200 kalifiye işçi ve 100 geçici işçi ile çalışmalarına devam etmektedir.

G - EĞİTİM VE KÜLTÜR DURUMU :

Kırıkkale İli’ nin en eski ilçesi olan Keskin’ de çok eskilere dayalı köklü bir Eğitim ve Kültür yapısı mevcuttur. Harf devriminden önce İlçe Merkezinde ve yalnızca iki ayrı köyde medrese bulunmakta iken 1926 yılından sonra İlçemiz Merkez ve köylerinde yeni okullar açılabilmiştir. Okullaşma oranı %100 olmakla beraber öğrenci yetersizliği nedeniyle 38 köy okulu kapalıdır. Buralardaki öğrenciler merkezi okullara taşınmaktadır. İlçe halkından hemen hemen herkesin Kırıkkale İlinde akrabaları olduğundan pek çok öğrenci Kırıkkale’de öğrenimine devam etmektedir.

1- Yükseköğretim Kurumları: Kırıkkale Üniversitesine bağlı olarak ilçemizde 1994-1995 öğretim yılında bir meslek yüksek okulu açılmış olup,elektrik teknikerliği,tekstil teknikerliği,muhasebe,mahalli idareler,pazarlama bölümleri mevcuttur. Toplam 525 öğrenci öğrenime devam etmekte olup,14 akademik, 9 diğer personel olmak üzere toplam 23 kişi çalışmaktadır.

Kredi ve Yurtlar Kurumu Müdürlüğü: Yüksek Öğrenim öğrencilerinin barınma ihtiyaçları Kredi ve Yurtlar Kurumuna bağlı kız ve erkek yurtları ile karşılanmaktadır. Erkek yurdu 162,kız yurdu 200 öğrenci kapasitelidir. Barınma yanında beslenme,sosyal faaliyetler ve spor ihtiyaçları da karşılanmaktadır.

2- Ortaöğretim Kurumları : İlçe merkezinde 1 genel lise,1 imam hatip lisesi, 1 METEM Lisesi, 1 sağlık meslek lisesi; Köprü Kasabasında 1 genel lise olmak üzere toplam 5 lise mevcuttur. 2006/2007 eğitim öğretim yılında sağlık eğitimi hariç ortaöğretim öğrenci sayısı: 301 kız, 492 erkek toplam 794 öğrencidir. Sağlık Meslek lisesi öğrenci sayısı: 46 erkek, 106 kız olmak üzere toplam 152 dir. Keskin Lisesi ve İmam Hatip Lisesinin öğrenci yurtları bulunmaktadır. Ayrıca ilçemizde orta ve yüksek öğretim öğrencilerine yönelik 2 adet özel yurt bulunmaktadır.

Ortaöğretim kurumları öğretmen sayısı: Milli Eğitim Bakanlığı 72,sağlık eğitimi 19, toplam:91 dir.

Ortaöğretim kurumları derslik sayısı: 45, sağlık eğitimi 7 toplam 52.

Ortaöğretim öğrenci sayısı: 828 (sağlık eğitimi dahil)

3-İlköğretim Kurumları: İlçe merkezinde 7 adet, kasabalarda 3 adet ve köylerde 13 adet olmak üzere 23 adet ilköğretim okulunda eğitim ve öğretime devam edilmekte ve 49 köyden taşıma merkezlerine 580 öğrenci taşınmaktadır. İlçe ilköğretim okullarında 1428 kız, 1475 erkek olmak üzere toplam 2903 öğrenci öğrenim görmektedir.

İlköğretim öğretmen sayısı: 124 dür.

İlköğretim Kurumları derslik sayısı:149 dur.

Toplam derslik sayısı: 207 dır.

Toplam öğretmen sayısı: 196 dır.

Toplam öğrenci sayısı: 3731 dir.

4 -Halk Eğitim Merkez Müdürlüğü: Önceki yıllarda Halk Eğitim Merkez Binası olmadığından Milli Eğitim Müdürlüğü binasında görev yapılmakta iken, 1990 yılında Keskin eşraflarından H. Ali EKİNCİ tarafından hibe edilen ve aslına uygun olarak restore edilen binada hizmet vermektedir. Halk Eğitim Merkez Müdürlüğü’nde 1 müdür, 4 kadrolu öğretmen, 1 memur ve 3 hizmetli görev yapmaktadır. Ayrıca 1 rehber öğretmen, 1 kadrolu öğretmen, 13 usta öğretici, 4 öğretmen dışardan geçici olarak görevlendirilmiştir.
H- İLÇENİN KÜLTÜR VARLIKLARI:

a) Haydar Sultan Türbesi: Keskin’in 22 km güneybatısında Haydar Sultan köyünde bulunan türbe külliyenin bir parçasıdır. Türbeden başka küçük bir cami,kuyu,hazire ve çeşme mevcuttur. Şu anda kapalı olan kuyunun bazı hastalıklara iyi geldiği söylenmektedir. Haydar Sultan’ın Hoca Ahmet Yesevi’ nin oğlu olduğuna inanılır. Türbe zamanla geçirdiği tamiratlar nedeniyle asıl özelliğini kaybetmiştir. Keskin Kaymakamlığı tarafından Selçuklu-Osmanlı Mimarisi özelliklerinde restore edilmektedir.

b)Fişekhane Binası: Binanın ne zaman yapıldığı bilinmemektedir. Ankara Vilayet salnamesinde 1907 yılında askeri amaçlarla kullanıldığı yazmaktadır.Milli Mücadele yıllarında 1921-1925 arasında fişek fabrikası olarak kullanılmıştır. Şu anda İmam Hatip Lisesi olarak hizmet vermektedir.

c)Kibrithane Binası: 1903 yılında kibrit fabrikası olarak kurulduğu bilinmektedir.Halen Halk Eğitim Merkezi olarak hizmet vermektedir.

d)Taş Mektep(Kız Mektebi): 1913 yılında Kız Mektebi olarak yapılmış olup halen halk kütüphanesidir.

e)Keskin Evleri: 1550 li yıllardan beri kaza olduğu bilinen keskin’de pek çok eski Türk evi mevcut olup bunlar tescilli kültür varlığı niteliğindedir.Genellikle iki katlıdır. Alt kat kagir,üst kat ahşap olarak yapılmıştır. Çatılar genellikle üçgen alınlıdır. Ara dolgular kerpiçtir.

f)Çeşnigir Köprüsü: Köprü Beldesi ile Karakeçili arasında Kızılırmak üzerindedir. 1200 yıllarında yapılmış Selçuklu Devri eseridir. Köprünün baş kısmında han veya kervansaray kalıntıları bulunmaktadır.

g )Sulu Mağara : İlçe merkezindedir.Erken Hıristiyanlık dönemi yerleşim alanı ya da başka söyleyişle yer altı şehridir. 1996 yılında MTA tarafından hakkında kapsamlı bir rapor hazırlanmış ve haritası çıkarılmıştır.

h)Ceritkale Köyü kaya yerleşmeleri : M.Ö. 1500 yıllarında yerleşim yeri olarak kullanıldığı tespit edilmiştir.

i)Ortodoks Kilisesi: Geç dönem Ortodoks kilisesidir. Dört sütunlu haç planı şeması görünümündedir. Bu bölgede yaşayan ermeni ve Rumların kullandığı bilinmektedir. Bu azınlıklar mübadelede Anadolu’dan ayrılmıştır.

j)Halk Oyunları : İlçemizin kendine özgü halay oyunu ile,Kültür Bakanlığı repertuarında mevcut bozlak türü derlenmiş türküleri mevcuttur.

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı kırıkkale tanıtımı ve tarihi videosu	Konudaki Cevap Sayısı 54
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 5960

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)