|
|
31.07.09, 19:43
|
#1 |
Kendime Verdiğim Ömür
Kendime Verdiğim Ömür  Sözümü tutamayıp, tekrarladıktan sonra neyin anlamı kalır ki... Ama sana son bir kez daha desem ki... ''Yüreğinin mutluluğuna adamışım benliğimi yar !!'' Bilirim ki tedriginliğine rağmen yinede razısındır... Herşeye rağmen; Takrar aynı acıyı yaşamayı göze alarak, Bitip tükenmeyi göze alarak... Ama bil ki... Sensizken gördüğüm binlerce düş arasında bir kez bile olsa iyi bir düşünce girmedi beynime... ..ve bir kere bile mutlu uyanmadım yeni güne Gözlerindeki gülüşü görmediğim için "insan" oluşumu unuttum... Sevgini görmezlikten gele gele hissiz oldum... İçimi nefrete bulayıp kendimi zehire boğdum... Senin olmadığın bir alemde sensiz kaldığım için gülmemeyi seçtim... Gülümsememeyi... Sağolsun bazı dostlar var ki... Öyle dostlar var ki.. Kendileri gülecek halde değilken bile, beni güldürebilmek için güldüler... "Canları yanmasın" hiç bir zaman... Sensizken ben; verdiğim her sözü çınlattım kulaklarımda... Beynimin zarını çatlatırcasına krizler yaşadım... Yaşattım... Şimdi diyorum ki ben sana; Hayatımın her "an"ına senin varlığın işlesin... "Senin mutluluğun; benim kendime verdiğim ömürdür..!"  Ruhuma yapışmışsın yar... Göğsümü gere gere taşırım seni... Sevgimizi..."Biz"liğimizi... Her günü; son günmüş gibi... Her günü; yarını yokmuş gibi... Her günü; ölecekmişim de son arzumsun gibi... Tebessümünü gölgede bırakacak her yerde ve her şeyde ışığın olmak gibi... Asla önce "ben" değil... "Sen"i ve "biz"i yaşatmak için yaşarım... "Senin mutluluğun; benim kendime verdiğim ömürdür..!"  Yüzünde ki gülüşlerin, hayata tutunuşumdur... alıntı ww.uydulife.tv
__________________
ஐ DuRu Yürekli Mavi ஐ
|
|
|
|
| Bookmarks |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
|
|
Ağaç şeklinde