|
24.10.09, 22:18 | #1 |
Her Acı Gövdesinden Doğurur Beni
Öfkemi Veryansın ettiğime göre
Doluyum bulutlardan yine Ezber arası unutma suflesi Ve saç buklesi çıkmaz şakaklarda Öfke güle benzer büyüdükçe kızaran Ar damarı çatlamış goncasıdır ayçiçeği örgüler Et pazarı sorgusu cevap arar tutanak arası övgülere Emeğimle karılmış bir ekmek teknesine koyduğum, Un ve tuzdan sonra bir çorba kaşığı üzüm buğusuydun Doyursun diye zamanı.. Tutsak kalbe ayna sırı Zebaniler yol tutar, yol keser Cisim ağırlaşır madde olur Mana manasızlaşır Gül derenlerden çalıp Üç beş kokuyu Kendi üzerime döktüm ölmeden önce Ant ektim arka bahcemin duvar kenarı süsüne Sert iklimler kışına harman vaktiydi Eylül Ve dayanılmaz bir sancı başlardı dizlerde Titreyerek adım atarken Mum kokusu,ateşe aşık Erir gördüğünde yere serilir. Öfke akar nehirlerim köprüsüz ,salla geçerim karşı kıyılarına ummanın Ve neticesi berabere olan galibiyetsizlikler bıkkınlığı soyar tenimi tel tel Eyvah..Bana mı zulüm görünüyor yoksa Ben mi yine acı çikolatalar kaydettim defterime Beyaz sayfaların siyah çizgisiydi sana giden yollarım, Gün dönümü şafaklarda. Cemre düşer ölüme , ölüm titrer, ölüm üşür,ölüm ağlar ,ölüm yanlızlaşır Ölüm ölümümü kıskanır. Ünlem sonrası satır başı hayaller uyku arkası kördüğüm Çıkar vur beni sağa dönülmez tek yönlerin mecburi istikameti. Canhiraş tespitler yaylasından Ekmek doğradım kanıma Kızılcık şerbeti kıvamı idi gitmeler. Ve adresi tespit edilemeyenlerdendim bir posta kutusunda Laf çıkar ağızdan hedefe gider vurur Şah İsmail nefretiyle Yavuz Kanat çırp kanat yaramı su olsun zaman öle aksın geriye Sövgü sözü kullanmadan yazdığım her şiir Bilki sana değil şiire olan saygımdandır. ww.uydulife.tv
|
|
Bookmarks |
Etiketler |
acı, doğurur, gövdesinden |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|