Gülüşü Anadolu Çocukluğum

**crazyossie** · 10.04.10, 19:07

Kıpırtılar I
Yazmak..,
Yüreğimdeki uçurtmalarım kadar özgürce
Ve bazen kendimden daha çok kendim olan kimliği harflerde saklanmış şımarık masum çocuk.

İçim acımaz zamanken, özgürken kuş gibi hafifçe iken.
Hayat önüme dizili ağır yokuşları olan sert mermerlerle döşenmiş yaramaz bir çocuk.
Ben bu çocuk karşısında gülmeyi unutan sıkıcı bir ebeveyin.

Uçuramadığım kuşlarım, içimde can kekişen masum yalvarışlar.
Aciz yüreğim hep kendime zarar, kendimi boğan boşluklarım önümde duvar.
Beklediğim zaman ufukta belli belirsiz bir iki sözcük.

Ve ben anladım ki;
Şiirlerimi hep sancılı yazdığımdan, karnımda hissettiğim o tarifsiz sözcükler hep bilmece.

Aradıklarım buldum deyip çocuklar gibi sevindiğim anda kaybolanlar.
Ben seni özledim özü, sözü, gülüşü Anadolu çocukluğum.
Seni özledim, zamana çırpnışlarım.
Büyüdüm, pişmanım..

Gamze Smone

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Gülüşü Anadolu Çocukluğum	Konudaki Cevap Sayısı 2
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 438

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)