Ateş iLe suyun hikayesi
>
> Ateş bir gün suyu görmüş yüce dağların ardında sevdalanmış onun deli
> dalgalarına...
> Hırçın hırçın kayalara vuruşuna, yüreğindeki duruluğa
> Demiş ki suya: Gel sevdalım ol, hayatıma anlam veren mucizem ol...
> Su dayanamamış ateşin gözlerindeki sıcaklığa al demiş; Yüregim sana
> armağan...
> Sarılmış ateşle su birbirlerine sıkıca, kopmamacasına...
> Zamanla su, buhar olmaya, ateş, kül olmaya başlamış. Ya kendisi yok
> olacakmış, ya aşkı...
> Baştan alınlarına yazılmış olan kaderi de yüreğindeki kederi de alıp
> gitmiş uzak diyarlara su...
> Ateş kızmış, ateş yakmış ormanları... Aramış suyu diyarlar boyu, günler
> boyu, geceler boyu...
> Bir gün gelmiş, suya varmış yolu Bakmış o duru gözlerine suyun, biraz
> kırgın, biraz hırçın. Ve o an anlamış; aşkın bazen gitmek olduğunu. Ama
> gitmenin yitirmek olmadığını...
> Ateş durmuş, susmuş, sönmüş aşkıyla. İşte o zamandan beridir ki: Ateş
> sudan, su ateşden kaçar olmuş.. Ateşin yüreğini sadece su, suyun yüreğini
> Sadece ateş alır olmuş...
>

__________________

La İlahe İllallah kabirde bizi bunaltma.

La İlahe İllallah kendi kapından başka kapı aratma.

La İlahe İllallah kendine kul habibine ümmet olmaktan bizi biran bile ayırma.

La İlahe İllallah hesapsız sabır ver.

La İlahe İllallah azapsız kabir ver bizlere Allah'ım…

AMİN AMİN AMİN