Ah Be Ahlal / Gitmek İstersin De Gidemezsin Yine De

gece olunca
aniden sol yanın acır..
bir şey saplanır yüreğine...
gözlerde ki yaşlar kendini feda eder...
dil susar, hiç bir şey diyemez..

üç gün, üç hafta geçer...
üç ay geçmişte kalmıştır çoktan...
hasret iyice yakar...
özlem çoğalır, durduğu yerde...
sığmaz ne bir çuvala ne de gönlüne...
gitmek istersinde gidemezsin yine de...

uzaklar daha bir uzak görünür...
uzak olması gerektiği kadar "uzak"...
hayallerin, onlar yanı başında
bir gün bakarsın hayallerine
bir zaman geçikten sonra işte...
"ne kadar boşmuş hayaller" dersin kendine...

silmek istersin...
üzerine bir çizgi çekmek...
ama yok!
elin varmaz çizmeye...
yüreğin ve aklın yine elele..
ve devam eder ateş yanmaya
kaldığı yerden yine...

bir özlem odunu daha atarsın
yanan yüreğin içine
söküp atmak istersin
yakmasın daha fazla diye
alevler yükselen yüreğini...
ama söküp atamazsın yine de...

yüreğin ve aklın
izin vermez kucaklaşır birbirleriyle
ayrılmak istemiyorlar bak yine..
kıyamazsın...
ne yüreğine ne de aklına...

gözleri yine kapatıp
düşlersin gecelerce..
gözlerini, dudaklarını, gülüşlerini
yüreğini baş köşeye koyarsın yine...

bir "off " çekersin derinden...
"ah be ahlal" dersin
ahh!
gitmek istersinde gidemezsin yine de...
ecel gelir can gider..
canında ki "can" yine de yaşar
görünmeyen bir yerler de...

Vildan Uyar