Tiyatro Sahnesi

**crazyossie** · 23.08.09, 08:19

Yalnız bir başıma kalmıştım odamda
Anlatıyordum olup biteni duvarlara
Duvarlar anlamıyordu anlattıklarımı aslında
Ben konuşuyordum ben dinliyordum yalnızca

O halimi bi görseydiniz keşke
Bazen çaresiz acınacak bir halde
Bazende sanki bir tiyatro sahnesinde
Mutluluğu oynuyordum bir piyesde

Önce geçmiş anılar canlanıyordu ilk perde de
Gözyaşı keder umutsuzluk vardı sahnede
Suçluyu arıyordum her seferinde
Vicdanım yargılanıyordu birinci perde de

İlk perde sona eriyor kararın üzerine
Acı hüzün keder yerleşiyor benliğe
Seyirciler yok, oyunu konuşan yok kuliste
Ben oynuyorum, ben izliyorum sadece

Ve işte açılıyor ikinci perde
Hayaller beynimde ama yalnızım yine
Umutlar yeşermiş mutluluğu canlandırıyorum bu seferde
Düşlerimdeki kadın ile geziyoruz sokaklarda el ele

Bahar geliyor, çiçekler açıyor
Yürüdüğümüz yolda attığımız her adımda
Herşey hayali bir sahne olsada
Yaşıyorum mutluluğu doya doya

İçiyorum aşkın şerbetini kana kana
Kanım kaynıyor, kalbim taarruzda
Güzel sözler uçuşuyor havada
Ama yetmiyor aşkımı anlatmaya

Sessizlik çöküyor sözlerin ardından sahneye
Sevgimi anlatma sırası şimdi gözlerimde
Yaşıyorum huzuru beynimde düşüncelerimde
Ve işte son perde, yarın gecede bekliyoruz piyesimize

Nurettin Şenel

Konu Bilgileri
	Konu Başlığı Tiyatro Sahnesi	Konudaki Cevap Sayısı 0
	Şuan Bu Konuyu Görüntüleyenler	Görüntülenme Sayısı 457

Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir)