|
|
23.08.09, 08:19
|
#1 |
Tiyatro Sahnesi
Yalnız bir başıma kalmıştım odamda
Anlatıyordum olup biteni duvarlara Duvarlar anlamıyordu anlattıklarımı aslında Ben konuşuyordum ben dinliyordum yalnızca O halimi bi görseydiniz keşke Bazen çaresiz acınacak bir halde Bazende sanki bir tiyatro sahnesinde Mutluluğu oynuyordum bir piyesde Önce geçmiş anılar canlanıyordu ilk perde de Gözyaşı keder umutsuzluk vardı sahnede Suçluyu arıyordum her seferinde Vicdanım yargılanıyordu birinci perde de  İlk perde sona eriyor kararın üzerine Acı hüzün keder yerleşiyor benliğe Seyirciler yok, oyunu konuşan yok kuliste Ben oynuyorum, ben izliyorum sadece Ve işte açılıyor ikinci perde Hayaller beynimde ama yalnızım yine Umutlar yeşermiş mutluluğu canlandırıyorum bu seferde Düşlerimdeki kadın ile geziyoruz sokaklarda el ele Bahar geliyor, çiçekler açıyor Yürüdüğümüz yolda attığımız her adımda Herşey hayali bir sahne olsada Yaşıyorum mutluluğu doya doya İçiyorum aşkın şerbetini kana kana Kanım kaynıyor, kalbim taarruzda Güzel sözler uçuşuyor havada Ama yetmiyor aşkımı anlatmaya Sessizlik çöküyor sözlerin ardından sahneye Sevgimi anlatma sırası şimdi gözlerimde Yaşıyorum huzuru beynimde düşüncelerimde Ve işte son perde, yarın gecede bekliyoruz piyesimize Nurettin Şenel ww.uydulife.tv
|
|
|
|
 |
| Bookmarks |
| Etiketler |
| tiyatro sahnesi |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
| Seçenekler | |
| Stil | |
|
|
Normal
