|
|
07.07.10, 04:15
|
#1 |
Sonunda Mektuplarımızda Chate Döndü :D
Ben seninle chat yapma ihtimalini sevdim Sessiz  can sıkıntılı bir ortamda vazcaydım bilgisayarımı iş için kullanmaktan.Ve artık bilgisayarımda "Başlangıç" a ilave edilmişti Chat odam. Ben seninle bir gün o odada chat yapma ihtimalini sevdim.. Sana şiirler biriktiriyordum "Belgelerim" klasöründe.. Ama sen yoktun... Ben senin benimle chat yapabilme ihtimalini sevdim.Ne zaman karşısına otursam bilgisayarımın ICQ da Online olma ihtimalini sevdim Password ü yazmamla başlayan. Ömrümün en uzun Ömrümün en kısa Ömrümün en çocuk Ömrümün en ihtiyar zamanlarını bekliyordum Çünkü sonunda sen orada oluyordun Online oluyordun ..Ben senden Email alma ihtimalini sevdim. Ben seninle bir gün okullara 200 metreden uzak bir netcafede Ben seninle ofisteki kalabalığın ortasındaki masamda Ben seninle kimsenin bilmek zorunda olmadığı sessiz odamda chatte olmaihtimalini sevdim Ben seni hiç sevmedim ki. Ben senin benimle chat yapabilme ihtimalini sevdim. Ben seni hiç sevmedim ki.. Yorgun akşamlarda yaptığımız chat leri sevdim Bir çiçek scriptini bir gül scriptini sevdimBir de yıldızları sevdim Download alanlarından gelip bilgisayarımda durdular. Ben seni hiç sevmedim ki. Beni kicklediğinde auto join olmayı sevdim Taşları sevdim başıma vurduğunda Ağlamayı sevdim disconnect olduğumda Yalnız olduğumu anladığımda Odayı yeniden kurmayı sevdim Ben sen hiç sevmedim ki. "Kuş" lara caps lock u öğretmeni sevdim Action larla konuşmanı. İnsana hatırlatmanı ; Chat in bir adının da "geyik" olmadığını. Ben seni hiç sevmedim ki. Düştüğün zaman Düşmeni sevdim Serveri sevdim geldiğin zaman Kalmanı sevmedim; Korkuyordum sana alışmaktan.. Yine de sevdim gülümsemeyi "bye" deyichat'lerim.p ayrılışının ardından. Ben seni hiç sevmedim ki. Ben seninle chat yapma ihtimalini sevdim.. Ben chat'lersem adam gibi chat'lerim ww.uydulife.tv
|
|
|
|
 |
| Bookmarks |
| Etiketler |
| sonunda mektuplarımızda chate döndü :d |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
