yakici aci

[orkidee]

Yakıcı Acı
İnce sızılarla sızlarken içim
Kazanlar dolusu kopkoyu hicran
Dökülür üstüme üstten aşağı
Yaralar içinde sızlar yüreğim...
Akşamdan beridir her yanım acı
Yangınlar içinde kalmış gibiyim
Kıvrandırır beni bir garip sancı
Üstüme dökülen hicran ben miyim? ..
Bu nasıl acıdır, kemiklerimi
Kemire kemire sanki eritir
Bu nasıl acıdır, sevdiklerimi
Bir mum gibi yanar, yakar eritir...
Yakıcı Bir Islık Sesi
Damar damar açan düşsel tomurcuk
Gizemli yol bulur sevgilerden
Tedirgin bir yalnızlığa inat
İz sürer gece gündüz demeden...
Göçebe zaman başka bir baharı alır getirir
Tutsak aşk işte bu döngüde düşer yıldızlardan
Sonrasında
Yaşamdan beslenen o bereketli tohum
Süt beyaz filizler misali
Buğulu bir soluk itişiyle uzar da uzar...
Gökçe bulutlarda dolanır sevi
Yatağına sığmaz delişken nehir olur da
İki bedende
Çağlayanlarca taşar...
En mahrem ilk yazların körpe düşlerinden
Yakıcı bir ıslık sesi yayılır ansızın
Öz/üm tutuşur sınırsızca...
Sulu sepken yağmurlar nasıl yapışırsa toprağa
İşte öylesine,
Dudaklar al iziyle ıslanır...
Dolunay akşamlarının uykusuz suları gibi
Nazlı nazlı akan
Umudumun çocuksu yüzünü
En masum rüzgarlarla ferahlatan
Tedirgin düşsel yolculuğumu
Sonsuz kılan
Yıldızlardan daha ışıltılı, daha rengarenk
Dilimde büyük ülkeler kuran
Ömürlere bedel ey büyük aşk
Hoş geldin!