Gerçek Dostluk.....

[crazyossie]

İki arkadaşın o kadar iyi dostlukları varmış ki birbirleri için canlarını ortaya koyabilirlermiş gerektiğinde…..

Biri zengin bir fabrikatör, diğeri ise kendi halinde çalışan biri.Bir gün fabrikatörün eski bir borcu yüzünden tim makineleri ipotek edilir. O sırada evlenme hazırlıkları içindeki arkadaşı biriktirdiği parayı, evini ve arabasını satıp, arkadaşını sıkıntılı durumundan kurtarmayı teklif eder. Fabrikatör kabul eder evi, arabayı satıp borcu öderler; iflastan kurtulur.

Sonra tesadüf bu ya, fabrikatör bu yakın dostunun kız arkadaşına aşık olur. Bu durumu arkadaşına nasıl anlatacağım diye kıvranır, sonunda açık açık söyler. Genç adam aradan çekilir.

İki arkadaşın arasına soğukluk girmiştir. Aradan uzun bir zaman geçer. Genç adam, çalıştığı işyerinden çıkarılır. Uzun süre işsiz kalır, ev kirasını ödeyemez duruma düşer. Sonunda ev sahibi onu evden çıkartır, sokaklarda yaşar duruma gelir.

Bir gün aklına fabrikatör arkadaşı gelir, Herhalde gitsem bana çalışacak bir iş verir, diye düşünür, kapısını çalar. Durumunu anlatır, cevap olarak fabrikatör, benim sana verecek işim yok der. Hemen ayağa kalkıp odadan çıkar. Fabrikatör ardından dur gitme diye seslense de dinlemez.

Üzüntülü bir halde yolda giderken yerde yatan yaşlı bir adama rast gelir…. Ne oldu sana diye sorar. Yaşlı adam kalp ilacını evde unuttuğunu söyler, Oğlum bana şu eczaneden ilaç alır mısın? der. İlacı alır gelir, adam ilacı içer, iyileşir. Bu arada, sen ne iş yapıyorsun oğlum diye sorar İşim gücüm yok amca deyince ona yanında iş verir.

Doktorlar yaşlı adama iç ay ömür biçmişlerdir. Adam kendisine yardım eden bu genç adamın ahlakını sevmiştir, servetini ona bağışlar.

Aradan zaman geçer. Genç adam kendisine kalan villaya taşınır. Bir gün kapıyı yaşlı bir kadın çalar. Karnı açtır, yiyecek bir şeyler ister. Adam kadına yiyecek verir ve ona İstersen gel burada kal hem bana yardım eder, hem de analık edersin der. Kadın kabul edip adamın yanına yerleşir.

Yaşlı kadın oğlu gibi sever onu. Neden evlenmediğini merak edip sorar. Genç adam da başından geçenleri bir bir anlatır.

Kadın onu teselli eder, bir arkadaşının çok güzel bir kızı olduğunu onu isteyebileceklerini söyler. Genç adam itiraz eder ama ısrar eden kadını kırmaz ve kızı görmeye giderler. Daha adam kızı görür görmez çarpılır, hemen düğün hazırlıkları yapılır. Ne kadar kırgın ve kızgın olsa da eski arkadaşına da bir davetiye verir.

Sonunda büyük gün gelir, fabrikatör de düğüne gelmiştir. Düğünün sonuna doğru damat mikrofonu eline alır ve yaşadıklarını bir bir anlatır. Dostu için evini arabasını sattığını, sevdiği kadını ona bıraktığını, işsiz kalışını, arkadaşının ona iş vermeyişini, sokakta yardım ettiği yaşlı adamı, o adamın kendisine bıraktığı mirası, kapısına gelen yaşlı kadını…. Ve sonunda o kadının kendisine uygun bulduğu kızla o gün evlendiğini ….

Fabrikatör arkadaşı bunları dinledikten sonra söz ister, bu sefer o anlatmaya başlar hikayeyi: Evet biz iki can dosttuk. Arkadaşım ben zor durumdayken imdadıma yetişti. Sonra evlenmeye hazırlandığı kızın bir hayat kadını olduğunu öğrendim ve onu kurtarmak için ona aşık olduğumu söyledim kızı elinden aldım. Aldım ama hemen ondan ayrıldım. Benden iş istemeye geldiğinde sana verecek işim yok der demez kalkıp gitti. Halbuki onu fabrikama ortak edecektim. O gün yolda yardım ettiği yaşlı adam benim öz be öz babamdı. Doktorlar ona üç ay ömür biçmişlerdi. Servetinin yüzde 51 ini ona bıraktı. Babamın villasına taşınmasını ben ayarlamıştım. Kapısına gelip aç olduğunu söyleyen kadın ise benim öz be öz annemdir. Annem ona evlenmesi için bir kız buldu. Şimdi o kızla evleniyor…. İşte o kız da benim öz be öz kız kardeşimdir. Sözünü bitirdiğinde herkes ağlamaya başlar. İki eski dost birbirlerine sarılırlar …………..

[aksoy53]

Gerçekten çok güzel eline sağlık ama bu hayatta böyle gerçek dost bulunurmu hiç sanmıyorum yazık halimize.