23.05.09, 09:09 | #1 |
Alemlerin efendisi'ne bitmeyen bir özlemle....
Sultanım
Sensizliğin özlemiyle yanan ümmetinden Acı bir haykırıştır bu Yokluğunun çaresizliğinin doruğa ulaştığı bu zamandan Ahir zaman dan bir sesleniş, bir feryattır Gidişinle ardında bıraktığın nemli gözlerin Artık durmak bilmediği bir zamandan. Senden sonra Sultanım Ne gök aynı mavi, ne denizler Ne bulutlar bembeyaz Ne de gözyaşlarının ıslattığı yüzler Ne kalpler tertemiz artık Ne de semaya kalkan eller Senden sonra Sultanım Hep azaldı azaldı Dua eden diller azaldı Kıyamlar, sonra secdeler azaldı Cihada koşan adımlar azaldı Merhametle veren eller azaldı Alan ellerde ar azaldı Felaha çağıran camilerimizdeki sesler azaldı Sonra bu çağrıya koşanlar azaldı Sonra yürüyenler Beklide sultanım Bu çağrıya gönülden giden adımlar azaldı Namazı Miraç bilenler Gözünün nuru sayanlar Secdeye değen alınlar Semaya kalkan eller azaldı Annenin evladına şefkati Eşin eşine sadakati azaldı Neler azalmadı ki ALLAH diyen diller Kardeşlerim diyen dudaklar azaldı Komşusunun hakkını gözetenler de azaldı Canlarla satın alınan mümin canlar da azaldı Her şey azaldı azar azar Beklide artık elimizde azalacak bir şeyimizde kalmadı Dersen ki Sultanım Benden sonra her şey mi azaldı Çoğalanları saymaya benim gücüm azaldı Günahları mı, isyanları mı, şirkleri mi Sana yapılan ayıpları mı yoksa Mümin kardeşlerimize yapılan zulümleri mi Hangi çoğalanı yazabilir ki bu eller Sultanım yokluğunda en çok da Gönüllerimizdeki umutlar azaldı Ama efendim Kısaldı Medinene uzak yollar Gelen adımlarda çoğaldı belki Azalan yine Medinenin havasıyla temizlenen yüreklerin Aynı temizlikte kalması Tekrar günaha dönmemesi Seni Medineni Kabeni unutmadan yaşaması oldu Sana gelen adımlar, Seni bilenler arttıysa da Seni yaşayan gönüller azaldı Sultanım Bizler seni görmeden sevdik Çok sevdik Ama ne var ki unuttuk Ne kadar da çok unuttuk Seni seven senin gibi olmalı diyemedik Sahip çıkamadık Sana Sana layık bir ümmet olamadık Ama unutmadık hiçbir zaman dualarımızda Sana layık değilse de açılan ellerimiz Adını andığımız dudaklarımız ALLAH bir Muhammed O nun Resulüdür diyen kalplerimiz Efendim biz hep seni diledik İstedik , diledik ki; Olamadık bu dünyada Belki mahşerde Havz-ı Kevserin başında belki Belki Sancağının altında Ama en çok da Lütfederse RABBimiz Firdevs de yanında olmayı. Rüyalarımızda görmeyi arzuladık her gece Günahlarımız buna da izin vermedi Sultanım Güller bile mis kokularını saklar oldu bizlerden Bülbüllerin eşsiz sesinden de mahrum kaldık Sensizlik her şey için dayanılmazdı çünkü Bize kalan dikenler içinde Günahlarımızın çığlıkları oldu. Ey Sultanlar Sultanı Günahkar bir kalpten Günahkar gözlerden akan gözyaşlarıyla Ve günahkar ellerle Sana yazılan Bir itiraftı bu , özlemdi, haykırıştı Bilirim Sen unutmazsın bizleri Ümmetim dersin Sende özlersin Seversin her hatamıza rağmen Yinede çok seversin Affet yüreklerimizin kanayan yarası Affet ümmedinin gözbebeği Kulluğun birincisi Alemlerin incisi Bu günahkar elleri Bu günahkar ümmetini Günahkarız Sultanım Ama sen ümmedinin umudusun Sen ki alemlere Rahmetsin Affet Sultanım Ümmetim de yine Bilmiyolar de Bilemediler de Ve bırakma bizi Bizi hiç bırakma Ve RABB im Sensiz bırakmasın bizi ww.uydulife.tv
|
|
Bookmarks |
Etiketler |
alemlerin efendisi'ne bitmeyen bir özlemle.... |
Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|