Dudakların dokunsun!!!

[yergun_002]

Sanrılı bir gecenin sabaha kavuşmaya çalıştığı saatlerde,
Delicesine bir öpüşün hazzı hala dudaklarımda,

Çiçek çiçek kokan teninde yanan yalnızlığım.

Hayallerim hoyrat emellerimde düş kırıklığı yaşar.



Reyhan yaprakları kokusunda yalnızlığım nedenli nedensiz.

Düşlerimin ta ortasında durur olmayan yüreksiz yüreğin,

Kızıl saçların baharın her rengine bezenmiş,

Öpülesi dudakların, en görkemli haliyle karşımda.



Kozalar örmüşsün gecenin karanlığındaki kâbuslarıma,

Uzakları yakın etmişsin sanki dünümü bugün,

Kuzgun renginde gecenin ardındaki umudum gibi,

Boz bulanık sabahlarımın yosun kokusu olmuşsun burnumda.



Uzatsan ellerini sırça köşklerinde hasret gidersin ellerim.

Rüzgâr teninin kokusunu taşır bilmeden avuçlarıma buram buram.

Kurumuş yaprak misali bedenime sarılır yağmurlar bora misali,

Bir karıncanın çalışmasına nispet anlamsız tembelliğim, boş vermişliğim.



Çırılçıplak hayallerimin merkezindesin hala kiralık bir aşk gibi.

Solmuş sarı bir çiçeğin dudaklarındaki son iz kalmalı nefesim.

Ömür ne ki acı tatlı hepsi yaşanmış, başım dik yüreğim bezgin.

İçimde hasretin, rüyalarımda aşüfteliğin, usulca sokul yanı başıma,

Dudakların dokunsun hain bir hançer gibi bedenime.