|
bilgivadisi özel şiir arşivi
Ah İstanbul
Bir de İstanbul’u yaz dedi Cengiz Hoca Öyle yaz ki ne Fatih kalsın ne Kanlıca Semt semt tanısın şiirinde İstanbul’u Görmek bilmek isteyen her Allahın kulu Top kapısından Sultan Mehmet’le şehre gir Sur içinden beş asırlık nal sesi gelir Sağında solunda gördüğün bu sokaklar Tarihe açılır, tarihten bir sır saklar Bir susuz çeşme, bir cami, bir mezar taşı Ya bir yiğidi anlatır ya bir savaşı Yürü Aksaray’dan Laleli yokuşuna Yaz, eski ve yeni ne giderse hoşuna Beyazıt ayrı, kitap okur altın satar Süleymaniye’de Sinan ihtişamı var Sultanahmet’te ilahi şiir her çini Sedefkâr'ım nasıl da döşemiş içini Minareler yarışta: Kim aya çıkacak Yerde başlar macera, sonsuzluk son durak Bu şehirde ölüyle diriler yan yana Yerin üstü de altı da sahip vatana Her köşede bir türbe… Her türbeden bir bir Sevgiliye kavuşmanın sevinci gelir Boğaza uzanan sevgili: altın boynuz Faniliğin tadını Haliç’te bulmuşuz Günaha yönelmişsek eğlenmek zevkiyle Arınmışız yine Eyyubel Ensari’yle İster gün doğarken Sarayburnu’nda otur Gör, boğazda ışığın dansı nasıl olur İstersen mehtabı seyret Kızkulesinden Dostça şarkılar söyle aşkın nefesinden Beyoğlu ah! Bizim Avrupalı yanımız Hem gülenimiz orda hem ağlayanımız Şehrin Anadolu’daki mührü Üsküdar Çamlıca en yüksekten Galata’ya bakar Bu şehri lale gül sümbül kokusuyla yaz İmanla tarihle yaz, yeşille suyla yaz Diye bitirdi aziz dostum sözlerini Doğrusu, tutamaz İstanbul’un yerini Değme şehirler değme ülkeler, bilirim Lakin nerde benim o mübarek neferim Ki nebi nuruyla yüzü ışıl ışıldı Onunla çağlar kapandı çağlar açıldı Nerde çiçek çiçek açan o tebessümler Nerde şahadetlerle gelen dost ölümler Nerde bir güzel mısra söylediği yerde Gönüller titreten usta şairler nerde Şimdi eskinin esamesi okunmaz ki Yeni, ruhsuz; yeni, bir güzellik sunmaz ki Eskilerle yeninin yarıştığı günde Yedi tepe değil yedi gökdelen önde Ah İstanbul, ömrü çileyle dolu şehir Sana elemler, sende yaşayandan gelir İstanbul, dünya kurulduğu günden beri Şehirlerin sultanı, sultanların şehri Bir sızı var, ruhunda mı başında mı ne Bize bakar, bir hüzün konar yüreğine Hele gam çekme İstanbul'um, Allah kerim Senin keşmekeşin biter, benim kederim Ana gibi müşfik, baba gibi hükümran Bir şehre kıyar mı hiç evlad -ı Fatihan Sensiz yaşamak haram, sende ölmek makbul Her zaman sevdamızsın, emin ol İstanbul Gül yüzün solmasın, bahtiyar ol İstanbul Dünya durdukça çok yaşa, varol İstanbul |
Bu Akşam
Gün geceyle hemhâlken Gönül köşküm yanarken Hasretinle suladığım Umut gülüm solarken Ellerimi kaldırdım semaya Gözlerimi kapadım dünyaya Ve içimi açtım Mevlaya "Ya Rab!" Dedim Dilim bağlı, boğazımda düğüm Cümlelerim devrik Yazık ki bu tövbelerim Ne son ne de ilk Muhabbetle başladığım Uğruna gururumu boşladığım Bu sevdada Kalbim yenik... Ve "Ya Rab!" dedim Kalbimi kıranları Gönlümü hüsrana salanları Sevda adına söylenen yalanları Falanları, filanları Sana havale... Durdum... Yarım kaldı cümlelerim Yarım kalan sevdam gibi... Kıyamadım sevdiceğim Sensiz her şey haram gibi Ve hakkımı helal ettim Derdim bana derman gibi... |
Genç Kızın Ölümü
Ne de çok severdi dünyayı Gülmeyi, eğlenmeyi... Duvaksız gelinliğe büründüğü gün Ağladı diye sevenleri Küstü, Bir daha konuşmadı. |
NAĞME-İ GÖNÜL
Sevda yitiği sözler, dökülürken kalemden, Âşina gönüller bile, anlamaz bu kelâmdan. Aşkın yükü omzumda, dolaşırken avare, Bir menzile varamadım, kaldım yolda biçâre . Ve bedenim bitmişken, çektiğim bu elemden , Yine kaçtım kendimden, yine kaçtım âlemden ... Yağın dedim bulutlar, yağın yandım bu hardan , Yârin haberi var mı gönderdiğim selamdan? Hani koşar gelirdin, düşecek olsam derde, Derdin deryâsındayım yâr, uzattığın el nerde? Bin depremle sarsılan, gönül köşküm tarumar, Bu enkazın altında, can çekişen bir aşk var... Yediverenler artık açmaz oldu gönlümden, Mutluluğun kervanı, geçmez oldu ömrümden... Bitse artık biçâre bülbüllerin figânı, Yâ Rab! Mahşerde midir güle vuslatın ânı? Sevdanın dergâhında, tesbihim oldu vuslat, Yâ Rab! Başka her şeyi kalbimden çıkar, sök, at! Belki bu son demidir, son atışı bu kalbin, Ve belki son dizesi, can çekişen şiirin... |
GÖZLERİN
Sevdam kaderin bahtına düştü Gülüşün hayattı,umuttu,düştü Gönlüm, köşkünün tahtına düştü Belkısın Süleymanı oldu gözlerin Ben her vahada seni ararken Sensiz geçen mevsimler hep hazanken Ve kalbim vuslat diye atarken Vuslatın seyranı oldu gözlerin Senin mirasın, yüreğimdeki sancı Hasretin en acı zehirden acı Biliyordum sendin bunun ilacı Derdimin dermanı oldu gözlerin Yıkamadı beni ne gam ne keder Sırtını dönüp de gidişin kadar Dünyamı başıma yıktı bu karar Ömrümün celladı oldu gözlerin Bir kutlu sabahı bekledim durdum Saatleri hep vuslata kurdum Gelmedin! Sevdamı alnından vurdum Katlimin fermanı oldu gözlerin |
GECELER
Geceler Bitmeyen hasretlerime açılan pencereler Geceler Kayboldu gitti sizde niceler Geceler Sevgiliyle fasl-ı muhabbet Geceler Sevgilide gönüllü müebbed Geceler Hasretin ümitsiz çırpınışı Geceler Gurbetin vuslata kanat çırpışı Geceler Ölümleri özleten anlarım Geceler Size saçılır en gizli yanlarım Geceler Gerçeğe uyanan gönül gözü Geceler Gurbette kurbeti yaşamanın özü GECELERDE BULDUM SENİ GECELERCE KAYBETTİM.... |
ANCAK...
Bir umut, bir sevda, bir kutlu şafak Güneşim olursan sabah olacak Gönül mahzenimin paslı kilidi Senin ellerinle açılır ancak Sevdan gönül kalemde bekleyen nefer Bitmez mi "Bekle" deyip çıktığın sefer Bekliyorum, yıkılmadım, ama, dönmezsen eğer Bu kale hasretinle yıkılır ancak Takvimlerde yaprak kalmadı gülüm İnan ki sensizlikten daha hoş ölüm Pare pare oldu yandı bu gönlüm Bu ateşi vuslatın söndürür ancak |
VEFASIZ
Telaşını geride bırakıp gündüzün Geceleri kaldığımda yapayalnız Gönlümü kaplar tarifsiz hüzün Sen gelirsin hep aklıma VEFASIZ Dostluğunu düşünürken sessizce Duygularım hücum eder apansız Derinlerde taa derinde gizlice Bir tatlı söz bekliyorum VEFASIZ Okyanusta tek başımaymış gibi Bu yalnızlıktan ruhum çok rahatsız Bir kuyuya düşmüşüm görünmez dibi Hani beni kurtarırdın VEFASIZ Çok mu zordu bana biraz sabretmek Sanki kalbin bana karşı kararsız Gururu bir yana bırakmak gerek Beni değil gururunu seçtin VEFASIZ Bu dünyada ne edersen bulursun Kader denen hiç kalır mı kazasız Ben çağırınca niye durursun Sevdanın büyüklüğü bu mu VEFASIZ Sevdasız bir yürek neye yarar ki Şirin neye yarardı ki Ferhatsız Seviyorum demek öyle bir karar ki Arkasında durmak gerek VEFASIZ Hani sana çok alıştım demiştin Neden gittin böyle sessiz sedasız Unutmayacağına söz vermiştin Ne de kolay sildin beni VEFASIZ Biliyorum herşey bitti şu anda Ne söylesem ne desem da faydasız Üzüldüğüm bir şey varsa hayatta Sen de beni anlamadın VEFASIZ |
Puslu bir ilkbahar sabahıydı
Güneşi saklamıştı bulutlar Rüzgarın uğultusu her yerde Dışarda başka ses yoktu Kalbimse feryad ediyordu Puslu bir ilkbahar sabahıydı Camlarda yağmur damlaları Bulutlarla yarıştı gözlerim Söylenecek söz çoktu Bak yine tükendi sözlerim Puslu bir ilk bahar sabahıydı Düşünceler cirit atarken beynimde Kelimeler sanki kaçıyordu benden İfadelerim kırık dökük kaldı Oysa bahsetmek istiyordum senden Puslu bir ilk bahar sabahıydı Bir iki kuş cıvıldadı penceremde Kasvetli bulutlara inat Sonra savurdu rüzgar hepimizi Tutunamadık, koptuk, heyhat!... |
HÜZÜN...
Hüzün, yine hüzün,hep hüzün Olmazsa olmazı sanki gönlümün Çıkarıp atamam içimden bir gün Hüzün, yine hüzün, hep hüzün Hava ısınmış çiçekler açmış Börtü böcek çıkmış, doğa canlanmış Yaşamaya değermiş üzülecek ne varmış Herkes tadını çıkarırken gündüzün Ben de ise gece gündüz Hüzün, yine hüzün, hep hüzün Yine daldım Tabyalardaki bayrağa Yine kaybettim kendimi Palandöken dağlarında Yine konuştum penceremdeki kuşlarla Nereye baksam gördüğü şey gözümün Bir sensin bir de Hüzün, yine hüzün, hep hüzün Anlayamaz kimse beni anlatamam ki Ben bile anlamıyorum bendeki beni Kime anlatayım sensizliğimi İnan hissettiğim ve düşündüğüm Tek duygu var o da Hüzün, yine hüzün, hep hüzün |
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 01:38 . |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Dizayn ve Kurulum : Makinist