|
Dağıttın Yüreğimi Toplamaya Gel
Dağıttın Yüreğimi Toplamaya Gel
Hangi bahardan kalma bu direnmeler söylesene? Sen bu kadar inanırken sözlerime Ben nasıl yolsuz bırakırım düşleri? Terini sildim kelimelerin avuç içimde kınalı gülümseyiş Kokla lütfen gül kokuyor inadına tepinmelerim… Ne güzel atıyoruz kahkahaları sohbetlerin içine… Ne çok cümle birikmiş dudak kıyısında akmayı bekleyen… Ne çok Ben olmuşum Senin yanında… Maskelerimizi emanet ederek vestiyere Ne çok BIZ olmuşuz hayatın içinde… Ki aslında maske kullanmadığımızı ve emanet ettiklerimizin Sadece yüzümüzün kırılgan yani olduğunu da Kelimelere sustukça fark ettik… Annesi hayır dedikçe inadına sokağa fırlayan yaramaz çocuklar gibi fırladık Kenarları kanaviçe işlemeli paylaşımların ortasına… Ne yasakları delmekti niyetimiz ne de yasak olmak kuralların içinde… Biz sadece konuşmayı Onca zaman susturulan kelimelerin ipini çözerek onları özgür bırakmayı seçtik… Hayatın içinde kırılan yüreğimin ezgisini dinledin saatlerce… Göz yaşlarıma tanıklık ederek sildin hoyrat suskunluğumu… “Yeter Artık” Diyerek gitmelere gönlünü kaptırmış gözlerime “Kalmak Gerek” Diyerek bağırdın tüm içtenliğinle… Haklıydın… Gitmeler Kaçmak sayılmayan bir zamanda olmalıydı… Gitmeler Sadece yapayalnız zamanların içinde tüketilmeliydi… Gitmeler Arkada bırakmadan söylenecekleri Önüne alabileceğin bir zamanda yoluna çıkmalıydı… Görüyorsun Görmelisin hatta Kaldım işte… Yazdıkça kendini çoğaltan ama bir yanı kavuşmalara hep eksik kalan yüreğimi ateşledin durduk yerde… Durduk yere yeniden al yazmalı umutlara sardım süt düşlerimi… “Bana Inanan Birilerine Ihtiyacım Var” Dediğimde sadece baktın ve sustun… Ne çok konuştun susarken… Ne çok laf yaptı dudakların… Ne çok anladım inandığını… Şimdi yazmak deniz kenarında yenilen bir akşam yemeği kadar keyifli… Şimdi yazmak gitmek isteğini kıran bir gülümseyiş… Şimdi yazmak koşarak atlamak mavi sulara Nefesin yetene kadar balıklarla bakışmak… Önce Su ardından Buz gelmeli Önce Saygı sonra Sevgi Ardından Kavuşmak gibi… Çözdüm dilde tutulan şarkıların bağını Tutulmamak için güzelliğine kendimi tuttum Ege rüzgarı mıydı bakışlarını sözlerime çarpan? Aldanırsak yanarız Yana yakıla söylenen şarkıların içinden geçerek yürüyoruz… Parmak uçlarımızda barınan sevgiyi korumaya çalışarak geçiyor zaman… Hayatta kalmalı ve sesini yakın tutmalısın… Bilmiyorsan öğren! Seni düşündükçe aydınlanıyor yüzüm… Kaç nefeslik yaşam kaldı geriye bütün yaşananlardan sonra bilmiyorum… Bildiğim Eğmeyerek başımı her zamankinden daha fazla bir aşkla Kelimelerin ellerinden tutup bir nehir gibi akmak adına Inadına yazacağım… PekiYaSen? Inadına olmasa da Inançla yanımda yürümeye devam eder misin? Önce gün sonra gece ardından sabah gelmeli Önce Sen sonra Ben ardından “BIZ” gibi Serdim dilde uzanan sözlerin kilimini Uzanmamak için yüreğine kendimi tuttum Marmara denizi miydi dalgalarını göğsüme çarpan? Islanırsak biteriz Daha ne denir ki Kaç cümle daha yazarsam dillenir ufkumdaki aydınlık yüzün… Şimdi sussam Yine de duyar mısın bağıra çağıra haykıran yalnızlığımı? Son bir sözle değil de Son bir direnişle hislenip Sokulsam yanına ve desem ki „Dağıttın yüreğimi“… Şikayet etmeden Aramadan verilebilecek bir cevap Bütün sevimliliğinle çıkıp da karşıma Dağıttığın Yüreğimi Toplamaya Gelirmisin? |
emeğine sağlık @hatira..
|
| Bütün Zaman Ayarları WEZ +3 olarak düzenlenmiştir. Şu Anki Saat: 19:40 . |
Powered by vBulletin® Version 3.8.11
Copyright ©2000 - 2025, vBulletin Solutions, Inc.
Dizayn ve Kurulum : Makinist