Tanıdık dertler biter meçhule düşmez yollar

Her gece cinayete kurban gitmez umutlar

Kavuşması imkânsız temiz aşklar yaşanır

Güvercin kalbi gibi yürekler kanatlanır… Kim bilir!



Çalınır Taş plaklar gönül pastan paklanır

Kitaplar arasında kırmızı gül saklanır

Bu sene çiçek açar hercai menekşeler

Hayat bir sürgün verir kabul olur dilekler… Kim bilir!



Uçurtma uçurulur gökyüzü gelin olur

Her sabah ötelerden simitçiler duyulur

‘Arkası yarın’ları radyolar çalar yine

Limon suyu sürülür saça Jöle yerine… Kim bilir!



Çıkılır belki gülüm çıkmaz denen sokaklar

Eylülün ortasında hep vurulmaz ya aşklar

Gözden gelen yağmurlar dökülür mevsiminde

Kaybolur karanlıklar gökyüzünün rahminde… Kim bilir!





Yaşanan son hazandır ve bahara gebedir

Toplarız mutluluğu belki sıra bizdedir… Kim bilir!