Türkçe miz Türkche olma yönünde hızlı adımlarla ilerlemektedir.
Türkiye’de 70 milyon dünyada 250 milyon kişinin konuştuğu dilimize sahip çıkalım.
Bir “dil” milletinin bütün fertlerini bir arada tutan bağdır. Şayet o bağ zayıflarsa veya koparsa o zaman milletin “millet olma bilinci” ortadan kalkmış demektir. Lütfen milli bilincimizi koruyalım bu da ancak dilimizi korumaktan geçer. Çünkü dilimiz milletimizi aynen bir tesbihin boncuklarını bir arada tutan iplik gibidir. Ne zaman ki o iplik kopar taneler dağılır.



İşte düzgün Türkçe kullanımı için bazı ipuçları;
* “Gene” Değil “Yine” Yazılır.
* Cümle büyük harfle başlar, nokta ile biter.
* Noktadan sonra boşluk bırakılır, yeni cümle başlar.
* “gelcem, gitcem, gidiyom” denmez “geleceğim, gideceğim, gidiyorum” denir.
* “Herkez” denmez “herkes” denir.
* “Yaaaa” çok laubali bir sözdür.
* “bU şEkiLDE” yazmak sadece okuyanı yorar.
* “Yanlız” değil “Yalnız” denir.
* “ğ” harfi “g” şeklinde yazılamaz.
* “Dahi” anlamındaki “de” ayrı yazılır. Yani “Bende, sende” denmez, “Ben de, sen de” denir.
* “Geldimi?” yazılmaz “Geldi mi?” yazılır. Soru takıları ayrı yazılır. “OKmi?” değil, “Tamam mı?” denir.
* “ahmet, belgin, duru” denmez. “Ahmet, Belgin, Duru” denir. Özel isimlerin, illerin, ülkelerin ilk harfleri büyük yazılır.
* “ki” eki, bağlaç olarak kullanılıyorsa ayrı, ilgi zamiri ve yapım eki olarak kullanıyorsa birleşik yazılır. Ayşe’ninki, evdeki, sabahki, dünkü, bir de baktim ki.. gibi.
* “v” yerine “w” yazılmaz…

__________________