Dün Akşam Bir Aşkı Gömdüm Derine

Islak sokaklar mevsimindeyiz artik
Bu kalabalik sehire hüzün yagar bu zamanlar
Yalnizlik yagar caddelerine
Darma dagin saclar islanmis yüzler hep yere bakar
Kahveleri bile dert yüklenir Caylari daha bir demli
Unutulan sevgililer hatirlanir veya sevgililer unutulmaya calisilir
Bu mevsimde vitirinleri az sulu raki gibidir bu sehirin
Her adimin yalnizliga uzanir
Yinede hizli atilir adimlar
Kosulur bu sokaklarda
Herkes kendi türküsünü söyler yüzünü burusturarak
Herkes kendi hikayesini en acikli sanir



Dün gece bir aski gömdüm derine
Dün gece sensiz öldüm
Gözlerimi kapattim uyumadan
Düsümde seni gördüm



Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun
Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun!




Kendisi koca bir yalanken gercegi arar bu sehir
Sokaklari gibi evleride aci doludur
Gözyaslari tasar pencerelerinden
Geceleri gerceklerini saklarda hergün baska bir maske takar insanlari
Hayatlari vardir anlattiklari birde tek basina kalinca yasadiklari
Asklari bir damla gözyasinda bogulur bu sehirin
Onun icin geceleri yeni hayatlar yazilir kimsenin bilmedigi zamanlara
Onun icin kimse üzülmez gidenlere ve acir geride kalanlara
Herkes kendi türküsünü söyler bu sehirde sadece kendi acisina aglar
Herkesin tiyatrosudur bu sehir herkesin en yalandan sahnesi
Ve onun icin bulunmayi bekler bu sehirin denizlerinde incilerin en sahtesi



Yinede yalan oldugunu bile bile hergün ayni oyunu oynar bu sehirin insanlari
Herkes kendi hikayesini en acikli sansada her geceyi pembeye boyar gündüzün yalanlari
Bu mevsimde vitirinleri az sulu raki gibidir bu sehirin
Her yudumun yalnizliga uzanir
Yinede hizli adimlar atilir Kosulur yalnizliga
Herkes kendi türküsünü söyler yüzünde bir maskeyle
Hergün insanligindan bin defa utanir!!



Dün gece bir aski gömdüm derine
Dün gece sensiz öldüm
Gözlerimi kapattim uyumadan
Düsümde seni gördüm

Sensiz olan bu sehir istemem asksiz olsun
Sensiz olan bu ask istemem bensiz olsun!!