Bir gün gözlerimi açtı ımda sen yoktun. Uyku sersemi olmalıyım ki; dönece ini düşündüm o an. Sonra aklıma geldi beni 24 saat önce terkedişin... Her şeyin bir sebebi vardı da bu ayrılı ın bir sebebi yoktu. Sonra evi toplamaya başladım, yani umursamadım gidişini... Senin için kendimi feda etmemi dahi unutmuştum. Vicdanım rahattı, ne dua ediyordum, ne beddua... Yani bunun bir oyun oldu unu düşünerek sıranın sende oldu unu ve dönüşünü bekliyordum. Sıra sendeydi, benim suçum yoktu ve sevgilim sen gelmedin. Sıranı mı unuttun?
İçimden bir şey kopmuştu sen giderken(!)
Ama öyle bir acı vardı ki; o hep benimle... Artık aynaya da bakmıyorum, türkü de dinlemiyorum, alışık de ilim bir başıma hüzünlenmeye, a lamaya bile! Gökyüzünde güneş var bugün, fakat bir benim üstümde kara bulutlar, a lıyorlar... hep korkmuşumdur ihtiras sahibi olmaktan olandan da yazık sen de çıktın onlardan... Bazen hayata direniyorum. Mesela o gün güneş bir başka do uyor. Gözlerim a lamıyor, saçlarımı topluyorum ve gözlerim bir başka gülüyor. Fakat her zaman de il(!) Sonra duydu um bir türkü yüre imi a latıyor gözlerimi a latmasa da...
Ah sevgili!
Gözlerim yorgun, içim ezik...
Her kafadan bir ses çıkıyor. Akşama şunu yapalım, hafta sonu şuraya gidelim. Eskiden bunlar benim her şeyimdi... Oysa şimdi(!) düşünsene bunları bile almışsın elimden
18.04.09, 22:21
Dostumdan Sana
Normal
