|
|
31.07.09, 19:44
|
#1 |
Çakıl taşı gibiyim....
 Boşluktan aşşağı düşen çakıl taşı gibiyim Durduramıyorum kendimi düşüşümü engelleyemiyorum sürükleniyorum baş aşşağı uçurumlara Bana bakıp dur artık nolur dur diyen sesleri duyuyorum etrafımda çırpınıyor sevdiklerim ama kendimi tutamıyorum Düşüyorum... Bu yıkımla karşıma çıkan herkesi herşeyi yaralıyorum hüznüm varlığım ağır geliyor ağaç dalları kolları tutmaya çalışıyor bi çare bedenimi nafile düşüşüm kaçınılamaz Başlangıçda kaya gibi serttim oysa her darbede bir parça daha ufaldım her çarptığım kalpte bir yanım parçalandı tuzla buz oldu inandıklarım güvendiklerim toza dumana karıştım ama duramadım her kaya bir dal buldu her taş bir sarmaşıga tutundu kıyılara ulaşan yosunlara sarıldı yani herkes bi şekilde sarıp sarmaladı acıyan yanlarını sivri taraflarını ama ya ben...  Ben başladığım yerdeyim uçurumun zirvesine tırmanıp bi kaç adım kala düşenlerden Mutluğa ramak kala tamda aşk derken işte bir düşüş daha bir umutla toplanmaya çalışırken bir kez daha bu sefer ne gücüm var ne dermanım bu kaybıplara bıraktım kendimi uçurumlara dur demeyin boşuna Kolum kanadım kırıldı tutunamıyorum hayatın yamaçlarına Çarptım bedenimi kalbimde ruhumda hırpalandı iç huzurumda Aklımı fikrimi düşüşlerde kaybettim artık düşünmekte beyhude bir çaba... dur ... dur demeyin nolur boşuna boşu boşuna Durduramıyorum tutamıyorum kendimi kesmeyin yolumu bu hızla giden bir yüreği enkazı durduramassınız....  Çakıl taşı gibiyim kayalıklardan aşşağa.. düşüyorum.. kırılıyor içimde binlerce parça bir kez daha her yanım cam kırığı her yanım bin bir acı parça parça Dokunmayın!! Acıyor her yanım...  ww.uydulife.tv
__________________
ஐ DuRu Yürekli Mavi ஐ
|
|
|
|
 |
| Bookmarks |
| Konuyu Toplam 1 Üye okuyor. (0 Kayıtlı üye ve 1 Misafir) | |
|
|
Normal
