Ş
Şaplak Tokat,sille
Şapşak Büyük ****l kepçe
Şaşmak Aşırı ilgilenmek,kül toprak olmak(Bir evine varsam adam şaşıyor)
Şavırlanmak Haber almak,haber sormak
Şayak Pembe
Şelek Sırtta taşınan yük
Şıhrana Üzümden pekmez yapımında kullanılan büyük tekne
Şıllık Evlerin çatısına dökülen çamur,tabla
Şıvara Lefçı,laf taşıyan
Şinik Sekiz kiloğramlık tahıl ölçü birimi
Şirnimek Şimarmak
Şişek Bir yaşına girmiş koyun
Şoğra Çorba
Şor Laf,haber,sohpet(Gel de iki şor edek)
T
Talamak şüşmek,üzerini kaplamak
Talatmak Koyun sürüsünü harekete geçirmek
Tapaç Hantal,sünepe
Taplak Düzlük,ova
Taplı Acaip,zorlu,pek fena(Bu ağaçtan taplı kazma sapı olur)
Taptap Topal,yürüme özürlü
Tavatır Mükemmel,çok iyi
Tekesemek Keçinin çiftleşmesi
Teltik Telaffuzu zor(Adamın adı çok teltik,söyleyemiyorum)
Temek Ahırlarda tahliye penceresi
Tenelemek Hayvanların aşırı yem yemeden dolayı şişmesi
Teşt Büyük leğen
Tığ Saman yığını
Tığlanmak Koyun sürüsünün sıcakta biraraya toplanması
Tıkırdak Koyunların boynuna takılan yassı küçük çan
Tıngır Hurda teneke parçası
Tırıp Hadsiz,çok fazla,istemediğin kadar
Tilbi Gözü açık,kurnaz
Tohmalamak Aşırı yemeden dolayı hazımsızlık,şişmek
Toht Dikenli köpek tasması
Toklu Altı aylık kuzu
Tongurdak Koyunların boynuna takılan yuvarlak çan
Topak Koyunların boynuna takılan küçük yuvarlak çan
Tor Toy,acemi ,eğitilmemiş
Toruk Uzunca fidan,yaş kalas
Tökesimek Ayağı sürçmek,takılmak

U
Urup İki kiloğramlık tahıl ölçü birimi (şiniğin ¼’ü)
Uluk Çürük
Ü
Ürmek Havlamak
Üveç İki yaşlı koç
V
Vara Keşke(Vara ben de gelemidi...)
Velhan Nadas bırakılmış tarla
Varangelen Kilim tezgahında sürekli hareket eden düzenek
Vetsiz Patavatsız(Vetsiz batasıca)
Y
Yadırkı Yabancı,el
Yağlomaç Yağda kavrulmuş kevrek yufka
Yanaz Aksi,ters (nazal “n” ile)
Yapınmak Bir işe kendini iyice vermek,kaptırmak(Hoşuna gitti de yapınıyorsun)
Yaprı Yassı,yaygan
Yarpız Yabani nane otu
Yayma Büyükçe tahıl çuvalı
Yazı Toprak parçası,arazi
Yelmek Serserice gezip durmak,amaçsızca dolaşmak(yele yele beni mi buldun)
Yeygi Kışlık hayvan yiyeceği
Yılık Şaşı
Yılkı At sürüsü
Yirik Yarık,yırtık
Yoz Serbest olarak araziye bırakılmış kısır hayvan sürüsü,yabani
Yörüyüncük Hadi ordan,hadi sen de
Yumak Yıkamak
Yumuş İş,emir,talimat(artık büyüdü yumuşumu tutuyor)
Yuvantı Yabancı veya sonradan yerleşmiş
Yüklük Yatak rafı
Yülemek Kesici aletleri bilemek
Yülük Traş olmuş,dazlak
Yülümek Traş etmek,biçmek

Z
Zağır Safkan olmayan kırma köpek
Zahar Mutlaka,elbette,açıkça(Acele etme gelir zahar)
Zahra Kışlık yiyecek,tahıl
Zavara Öğütülmüş hayvan yemi
Zavırlamak Kızmak
Zıllıcı Mızıkcı,oyunbozar
Zıllımak Caymak,vazgeçmek
Zombo İri,hantal
Zumzuk Yumruk

TUFANBEYLİ NİN TARİHİ


Tufanbeyli ilçe olmadan önce Saimbeyli ilçesine bağlı bir bucak merkezi idi. Bu dönemde Höketçe adını taşıyordu. 1 Nisan 1958 tarihinde Saimbeyliden ayrılarak Mağara adı ile ilçe merkezi oldu. 30 Nisan 1958 de belediye teşkilatı kurulmuştur. Mağara adı 1967 yılına kadar devam etmiştir. Belediye meclisinin 15/02/1965 tarih ve 8 sayılı kararı ile Mağara adının değiştirilerek Cukurova Bölgesi Kuvayi Milliye Kumandalarından ve istiklal Harbi'nde bu çevreye büyük yararlıkları dokunan, Aydınoglu Osman Tufanbey'in adına izafeten Tufanbeyli olması teklif edilmiş. T.B.M.M’ce Tufanbeyli olarak değiştirilmiştir.

İlçe bu safhaya gelinceye kadar üç isim değiştirmiş, bu isimlerin nereden geldiği araştırılmış ve aşağıdaki gibi açıklanmıştır.

Magara adı için üç rivayet vardır. Birincisinin Şar kraliçesi Mariye'den geldiği söylenir. Bunun hakkında kesin bir kayıt yoktur. İkinci görüş bu yerleşim merkezinin etrafı dağlarla çevrili olduğu için mağaraya benzetildiğinden dolayı bu ismi aldığı rivayet edilir. Ama bu görüş çok zayıftır. Üçüncü rivayetin hikayesi daha farklıdır. İlçe halkı birkaç kabile halinde yaklaşık bundan 300 yıl kadar önce bir cinayet yüzünden Elbistan’ın Büyük Yapalak Köyü'nden gelmiştir.

Bunlardan bir kabile şimdiki Çukurkışla Köyü yakınlarındaki mağaraya, diğer bir kabilede Şar Köyü yakınlarındaki bir mağaraya yerleşirler. Bu iki akraba kabile zaman zaman birbirlerine ziyarete gidip gelirlermiş. Bu gidiş ve dönüşlerde nereye gittin, mağaraya gittim, nereden geldin, mağaradan geldim derlermiş. Sonraları bu mağara kelimesi halkın dilinde şaka konusu bile olmaya başlamış. Şakaları arasında birbirlerine hadi ordan mağaralı derlermiş. Daha sonra bu kabileler bir arada yaşamaya başlamışlar. Yerleşim merkezlerine de Mağara adını vermişler. En kuvvetli rivayette budur. Daha sonra yukarıda anlatıldığı şekilde Tufanbeyl ismini almıştır.

İlçe halkının nereden geldiği günümüzde kesin olarak bilen yoktur. Ancak dilden söylenerek gelen bilgilere göre bundan yaklaşık 300 yüz yıl kadar önce 30 kadar aile Bozdağından gelmiştir.

Halkın bir kısmı ise önce gelenlerden tahminen 30 yıl sonra Elbistan'ın Büyük Yapalak köyünden gelmişlerdir. Bir cinayet yüzünden oradan ayrılan bu kabilenin bir kısmı şimdi Çukurkısla diye bilinen yerde bir kısmı ise Şar Köyü yakınlarında bulunan mağaralara yerleşmişlerdir. Daha sonra ilçenin şimdi bulunduğu yere yerleşmişlerdir. Daha önce anlatılan üçüncü rivayette olduğu gibi buraya mağara adını vermişler. Büyük Yapalak'tan gelen ailelerde Sakar Süleyman adındaki bir şahısta bir kaç aile ile Yamanlı köyüne yerleşmişlerdir. Burada bir müddet kalıp çoğalmışlar. Önce Bozdağı'ndan gelenler biraz zayıf oldukları için Yamanlı'dakilerler birleşmek istemişler, görüşmelerden sonra Yamanlı'dan Hüseyin Ağa isimli ileri gelen birini getirip kendilerine bey yapmışlar. Yamanlı'da bulunan Büyük Yapalaklılar günün birinde salgın bir hastalığa yakalanmış, cok insan ölmüş. Bunun üzerine bu yerin uğursuz olduğunu ileri sürerek Yamanlı'yı terk etmişler ve kabile kabile gelip Mağara'ya yerleşmişler. Yamanlı’dan gelenlerle birlikte burayı büyük yerleşim merkezi haline getirmişler.

Tufanbeylinin Coğrafi Durumu



Tufanbeyli, Adana ilinin kuzey doğusunda bulunur. Doğusunda K.Maraş (Göksun ilçesi), Kuzeyinde Kayseri (Sarız İlçesi), batısında Kayseri (Develi ve Tomarza ilçeleri) bulunmaktadır.

Yüzölçümü 964 km2 olup km2 ye 25 kişi düşer. Coğrafi yapısı itibarıyla bağlı olduğu Adana ve komşu illere uzaktır. Adana'ya 196 km. Kayseri ye 178km. ve K.Maraş’a 160 km. mesafededir. Rakım 1474 m. civarındadır. Amanos dağlarının devamı olan Binboğa dağları, batı Torosların devamı olan Tahtalı dağlarının arasında kalmış engebeli ve kırık bir arazi yapısına sahip yüksek bir plato görünümündedir. 3000 metrenin uzerine cikan yukseklikler vardir.

Tufanbeyli’ye ulaşım Güneyden Obrukbeli geçidi, doğudan Kan geçidi, batıdan Gezbeli geçidi ile sağlanır. Seyhan nehrinin bir kolu olan Göksun ırmagı ilçenin yakınında geçer ve ilçe topraklarını kuzeyden guneye ikiye böler.

İlçe iklim bakımından karasal iklim yapısına sahiptir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve yağışlı geçer. Bitki örtüsü yönünden fakirdir. Ilçenin kuzeyinde kalan dağlik bölgelerde çam, sedir, koknar ve ardiç oranları bulunur. Halkın bilinçsiz kesim yapması nedeniyle orman alanı gün geçtikçe tükenmektedir. Ekilebilir arazi ilçenin güneydinde ve güneydogusunda daha çoktur.

Ilçe Merkezi Cumhuriyet, Istiklal ve Yeni Cami olmak üzere üc mahalleden oluşur. Yerleşim genellikle topludur. Ilçey bağlı 30 köy ve 11 mahallesi vardır.

Köylerde yerleşim topludur. Ilcede mezra ve oba yoktur. 7 köyün nufusu 150 nin altına düşmüştur. Yaz aylarında yaylaya çıkılmaktaysada bir yekün teşkil etmemektedir. Devlet yonetimi ile halk arasında ilişkiler iyidir. Köylerde ve ilçede halk uysal bir mizaca sahip olduğundan devlet ve kamu görevlilerine karşı saygılıdır

TUFANBEYLİNİN SOSYAL DURUMU


Konut

Konutlar ilçe merkezinde %40, köylerde %50 ahşap yapılır. Ancak kışları soğuk ve sert geçtiği için sağlam ve mümtazam yapılmıştır. Diğer konutlar betonarmedir. Son 15 yılda ilçede hızlı bir yerleşme başlamıstır. Bu sayede ilçede 4 katli evler bir hayli çoğalmıstır. Çatılar genelde galvanizli saç (cinko) ve kiremit kaplıdır. Halen toprak damlı evler mevcuttur. Ilçedeki dışarıya göç olmasına rağmen konut yetersizliği devam etmektedir.

Sosyal Yaşam

Tufanbeylide sosyal yaşantının yeni yeni gelişmeye başladığı söylenebilir. Örf ve adetlere bağlılık özellikle köylerde sıkı devam etmektedir. Dinlenme parkları, spor sahaları ve çoçuk oyun alanları bu zamana kadar yapılmamıştır. Eğlence yeri olarak tiyatro ve sinema salonu yoktur. Özel idare Işhanında Kaymakamlık tarafindan tefrişi yapılan bir kültür salonu vardır. Ilçede bulunan okullar yılda 4-5 defa bu salonda tiyatro ve diğer gösteriler yapmaktadır. 1997 yılından başlayarak Kaymakamlık tarafindan kurulan ilçe kültür komisyonu çalışmaları dahilinde bu salonda halkın eğitimi ve bilinçlendirilmesi için konferanslar düzenlenmektedir. Bu çalısmalar içinde çesitli tiyatro ve muzik toplulukları ilçeye getirilerek halka açık gösteri ve eğlenceler düzenlenmektedir

Elektrik

İlçe Merkezi ve bütün köylerinde elektrik vardir. Elektrik merkezi Adana'da bulunan Çukurova Elektrik tarafindan verilmektedir. Çetin geçen kış aylarında bazı köylere aylarca elektrik verilmemektedir. İlçe merkezinde de sık sık elektrik kesilmeleri olmaktadır. Bu kesilmelerin önlenmesi için ilçe merkezinin 25 km. doğusundan geçen entegre sistemine bağlanması gerekmektedir

Su

İlçe merkezinde su şebekesi vardır. 1996 yılı sonundan beri ilçe yeterli suya kavuşmustur. Altı köy içme suyu şebekesine sahiptir. Diğer köylerde çeşmeler mevcuttur. Ancak bir köy halen kuyu suyu kullanmaktadır. Köylerden 14 tanesinin içme suyu yeterli degildir. İlçe ve köylerin sulama suyu problemi %90 oranında çözümlenmiştir. İlçede 9 sulama göleti yapılmış. 2 göletin yapımı devam etmektedir. Ayrıca ırmak üzerinde 10 kadar sulama amaçlı bent bulunmaktadır.

Kanalizasyon

İlçe merkezinde 1970 yılında belediyenin kendi imkanlarıyla projesiz olarak yaptırdıgı eski bir kanalizasyon şebekesi mevcuttur. Bu şebeke hem çok eski hemde ihtiyaca cevap vermeyecek durumdadır. Köylerde ise Güzelim ve Akpınar Köylerinde kanalizasyon vardır.

PTT Hizmetleri

İlçenin haberleşme hizmetleri büyük ölçüde tamamlanmıstır. Bütün köylerde evlere telefon ***ürülmüştür. Merkez sayılan köylere ihtiyaca cevap verecek telefon santrali kurulmuştur. İlçe merkezinde bulunan santral doluluk nedeniyle ihtiyaca cevap verecek hale gelmiştir.

İş ve Çalisma Hayatı

İlçede sanayi kuruluşu yoktur. Bu nedenle işçi sınıfı yok denecek durumdadır. Nüfusun büyük bir çoğunluğu çiftçilik ve hayvancılıkla uğraşmakta ve kendi işlerinde çalışmaktadır. Bir kısım vatandaşlar büyük kentlerde mevsimlik işçi olarak gitmektedir. İş hayatı yaz aylarında çok hareketli gecmesine ragmen kış aylarında çok sönüktür.

TUFANBEYLİ NİN NÜFUSU
1997 nüfüs sayımında ilçenin nüfüsü 19.898 olarak tesbit edilmistir. Bu nüfüsün 5.129’u ilçe merkezinde 14.769’u ise köylerde yaşamaktadır. İlçe nüfüsunun büyük çoğunluğu çiftçilik ve hayvancılıkla uğraşmaktadır

30 KASIM 1997 NÜFÜS SAYIMINA GÖRE NÜFÜS DURUMU


1 Tufanbeyli : 5129
2 Akçal köyü : 102
3 Akpınar köyü : 387
4 Ayvat köyü : 338
5 Bolatpınarı köyü : 205
6 Bozgüney köyü : 2010
7 Çatalçam köyü : 1427
8 Cukurkışla köyü : 224
9 Damlalı köyü : 455
10 Demiroluk köyü : 412
11 Doğanbeyli köyü : 979
12 Doğanlı köyü : 863
13 Elemanlı köyü : 450
14 Evci köyü : 339
15 Fatmakuyu köyü : 136
16 Güzelim köyü : 130
17 Hanyeri köyü : 100
18 Iğdebel köyü : 130
19 Karsavuran köyü : 505
20 Kayarcık köyü : 1109
21 Kayapınarı köyü : 194
22 Koçcagız köyü : 766
23 Kirazlıyurt köyü : 759
24 Ortaköy : 427
25 Pekmezli köyü : 1027
26 Pınarlar köyü : 258
27 Şarköy : 712
28 Taşpınar köyü : 36
29 Tozlu köyü : 167
30 Yamanlı köyü : 601
31 Yeşilova köyü : 221
TOPLAM : 19.898

Cinsiyete göre ilçe nüfüsunun %52'si erkek, %48'i kadındır. Nüfüsun tamamı Türkçe konuşmaktadır.


İLÇEMİZİN ÖNEMLİ TELEFON NUMARALARI
alan kodu: 0 322
TUFANBEYLİ KAYMAKAMLIĞI 781 80 10
TUFANBEYLİ BELEDİYESİ 781 83 91
TUFANBEYLİ JANDARMA KARAKOLU 781 92 84
TUFANBEYLİ DEVLET HASTANESİ 781 94 96 - 781 94 97
BOZGÜNEY BELEDİYESİ 791 74 10
ADLİYE 781 95 73
CUMHURİYET SAVCISI 781 84 09
İLÇE SEÇİM HAKİMİ 781 80 79
NOTER 781 85 13
KÖY HİZMETLERİ BAKIM EVİ 781 95 70
KAYMAKAMLIK SÜT BİRLİĞİ 781 80 70
T.C.ZİRAAT BANKASI 781 88 55 – 781 83 58
MİLLİ EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ 781 80 20
NÜFÜS MÜDÜRLÜĞÜ 781 80 18
TAPU MÜDÜRLÜĞÜ 781 80 58
MALİYE 781 80 15 - 781 83 42
İLÇE TARIM MÜDÜRLÜĞÜ 781 80 06
HALK EĞİTİM MÜDÜRLÜĞÜ 781 81 35
ÖZEL İDARE MÜDÜRÜ 781 80 14
İLÇE MÜFTÜSÜ 781 84 07
CEZA EVİ 781 82 00
TUFANBEYLİ LİSESİ 781 82 62
İMAMHATİP LİSESİ 781 92 00 – 781 81 34
CUMHURİYET İLK ÖĞRETİM O. 781 80 27
TUFANBEYLİ İLK ÖĞRETİM O 781 90 17
PANSİYONLU İLK ÖĞRETİM O. 781 87 08
TUFANPAŞA İLK ÖRETİM O 781 81 14
İSTİKLAL İLK ÖĞRETİM O 781 80 69
PANCAR ŞEFLİĞİ 781 80 55
MERKEZ SAĞLIK OCAĞI 781 80 13
TARIM KREDİ KOOPARATİFİ 781 81 66
ESNAF KEFALET KOOPARATİFİ 781 80 68
NAKLİYECİLER KOOP. 781 95 92
92 NOLU MİNİBÜSCÜLER KOOP 781 80 80
158 NOLU MİNİBÜSCÜLER KOOP. 781 97 97
İLÇE ZİRAAT ODASI BAŞKAN 781 90 24

AkÇaliuŞaĞi
Adana'nın kozan ilçesinde bulunan bir köydiür ve herkes bir birini uzaktan yakından akrabadır 1280 rakım vardır tarihin en hummalı savası bu köyde fransızlarla garga pazarı diye adlandırılan köy meydanında olmustur savas ve bu savasın başalmasının en ilginç olanı sudur o zamanlarda fransızlar bi kolordusunu ö***den geçirerek savas gitmek için yola çıkarlar ve köyün önde gelenlerinden halilagalar(hailağa) ve nuralar(nuri aga) adlı iki aga fransız ordusunun ordan geçeceni haber alır ve hazırlık yaparla ama bi bogaz vardır orda sıkıstırık savasacaklar ve fransız ordusu garaga pazarına girdinde ise bi avcı kusa bir el ates eder ve fransızlar saldırıya ugradıklarını sanıp atese baslarlar ve halk onları garagapazarında sıkıstırır ve savasta yenilirler fransız askerlerinin çogu ölür gerisi kaçmaya başlar tabiki cephane ve silahlar halka kalır ve ama ilginç olan savasın bir avcı tarafın olamsı... aykut

pozantı adana ankara yolu üzerindeki bir yerleşim yeri. Tabelalarda 9650 olarak geçen nüfusu var fakat normalde 15000 i geçiyor

COGRAFİ DURUM
Pozantı Akdeniz Bölgesinde Adana İline Bağlı bir ilçedir. Yüzölçümü 946 m2 dir. Doğuda Aladağ, Güneyde Karaisalı İlçeleri, Güneybatıda İçel(Tarsus), Batı ve Kuzeyinde Niğde(Ulukışla – Çamardı) illeri ile çevrilidir.

Adana ili’ nin Batı kesiminde, orta Toroslar dan Ala dağlar ve Balkan dağlarının engebelendirdiği ilçe toprakları çakıt suyunun aktığı çakıt vadisi körkün suyunun aktığı kamışlı vadisiyle kuzey- güney doğrultusunda derinlemesine yarılmıştır. Bolkar dağları, batıda Niğde ili ile doğal bir sınır oluşturur.

Sıra dağların ilçe sınırları içindeki doruları 3095 metreyi bulan karanfil dağı ile Ak dağ(2424 metre) Pozantı dağı (2703 metre) ve karınca dağı (1840 metre) dir.

Bu dağ silsilelerinin arasındaki vadileri, ilçenin bütün oluşumlarını yer aldığı can damarları olarak nitelemek mümkündür. Zira ekilip dikilen araziler, ya bu vadilerde ya da bu vadilere bakan dağ eteklerinde oluşmuştur. Ekonomik ve sosyal yönden ilçeye hayat veren E-90 Karayolu, Haydarpaşa-Bağdat Demiryolu Pozantı- Çamardı devlet Karayolu bu vadilerin kucağında yer almıştır. Ayrıca Yumurtalık Orta Anadolu rafinerisine bağlayan BOTAŞ petrol boru hattı da çakıt vadisinden geçmektedir. Geçmişten bu güne Pozantı’yı Önemli kılan da bu doğal çeşitlerin oluşturduğu ulaşım hattında bir düğüm noktası olmasıdır.

ARAZİ DURUMU

Tarımda kullanılan Arazi 49.800 da

Çayır Mera Arazisi 35.000 da

Koruluk - Ormanlık 637.360 da

Tarla Arazisi 29.550 da
Bağ-Bahçe Arazisi 19.450 da
Sebze arazisi 800 da

HAYVAN VARLIĞI
Değişik yaşama ortamlarının bulunduğu ilçe topraklarında farklı yaban türleri bulunur. Bunlar; tilki, tavşan, sincap, dağ keçisi, yaban domuzu, canavar,(kurt), sansar, vaşak, gelincik, atmaca, alaca kuş( kartal), karga, porsuk, köstebek ve kirpi gibi hayvanlarla keklik (kınalı keklik ve ur kekliği). Ur kekliği karanfil dağı gibi yüksek yarlerde yaşamaktadır. Ve bu keklik türünün eti 4-5 kg kadar gelmektedir. Güvercin, lap güvercini, dağ güvercini, ardıç kuşu, bülbül, serçe, karatavuk, üveyik, bıldırcın, cırrık, .......vb gibi kuşlar vardır. Yüksek kayalıklı dağlarda yaygın olarak geyikler yaşarken, yanında ırmak boylarında ördeklere rastlanılmaktadır.

Ancak dağ keçisi, tavşan ve keklik aşırı , bilinçsiz avlanma sonucu yok olmayla yüz yüze gelmiştir. Bu yüzden dağ keçileri korumaya alınmış, ancak kaçak avlanmalar burada yaşayan bu hayvan türlerinin varlığını hala tehdit etmektedir.
Çakıt ve Körkün Çaylarında bir miktar sazan balığı yaşamakta, Körkün çayında çoğu zaman alabalığa da rastlanılmaktadır. Körkün çayında bulunan Alabalıkların özelliği eti pembe Eti çiftlik balığından çok daha lezzetlidir. Balıklar da yanlış ve bilinçsiz avlanma sonucu (suya elektrik verme, dinamit atma ... vs.) yok olmakla karşı karşıyadır.

AKARSULARIMIZ

İlçe akarsularının rejimi düzensiz olup, suyu bol olan , sağlam kaynaklı olanların dışındaki bir çok derenin suları yaz ortalarında tamamen kurur. İlçede belli başlı akarsular şunlardır.
KÖRKÜN ÇAYI:

Niğde ili, Çamardı ilçesi sınırlarından doğan Körkün Çayı’na ilk doğduğu yerde Ecemiş adı verilir. Aşçıbekirli köyü yakınlarında Deli Çay , Kamışlı Köyünde ise Öz olarak anılır. İlçe sınırlarını terk ettikten sonra bu çay Seyhan Barajına dökülür. Ayrıca Körkün çayı Kamışlı Vadisinde ekip dikilen arazilerin büyük bir çoğunu sulama kanalları vasıtasıyla sular. Sulama kanallarından Hamidiye Köyü % 75 , Dağdibi köyü % 80, Kamışlı Köyü %50, Yazıcak köyü %30, Aşçıbekirli Köyü %80, alan olarak yararlanmaktadır.

ÇAKIT ÇAYI:

Niğde ili sınırlarından gelen Çiftehan Çayına, daha önce Ömerli deresini kendisine katan Kırkgeçit deresiyle birleşmesinden oluşan Çakıt Çayı, Uzun Müddet E-90 Karayolu ile paralel aktıktan sonra Belemedik köyünde ilçe sınırlarını terk ederek Seyhan Barajına dökülür. Burada Niğde İli sınırında, Çıktığı yerde Çakıt Çayı’na birleşen, Alpu köyü sınırları içerisinde kurulan bir şişeleme fabrikasında bir miktarı şişelenip içme suyu olarak değerlendirilen ve Pozantı ismiyle özdeşleşen Şeker Pınarı kaynak suyunu da kaydetmek gerekir.
BİTKİ YAPISI

İlçe toprakları tabii bitki örtüsü yoğunluğu ve çeşitliliği bakımından pek çok değişiklilik arz eder. Doğu batı ve Güneyinde uzanan dağ sıralarının yüksek yamaçları kızıl çam, karaçam, köknar, sedir, katran, ladin, ardıç ve yağ ardıç gibi iğne yapraklı ağaçlardan oluşan ormanlarla kaplıdır. Yer yer meşe gürgen, dişbudak gibi geniş yapraklı ağaçlara da rastlanır. Dere yataklarında çınar, ılgın gibi ağaçlarla özellikle Kamışlı Vadisinde, Körkün Çayı kenarında kavak ve söğüt bol miktarda yetişir. İlçe genel olarak orman ve yeşilliklerle kaplıdır. Ancak ilçenin kuzeybatı kesimleri ( Yazıcak köyü, Yağlı taş Köyü, Yukarı Belemedik Köyü, Kara kışlakçı Köyü, Dağ dibi köyü sınırları) orman alanları bakımından oldukça fakirdir. Ancak Orman Bakanlığı yeni bir proje ile bu alanların tamamını teras yapıp fidan dikerek ağaçlandırmaya çalışmaktadır. Bu alanları bu hale gelmesinde bilinçsizce yapılan kesim ve kömür elde etmek amacıyla yakılmak suretiyle yakın tarihlerde insan eliyle yok edilmiştir. Bundan 70- 80 yıldan önceleri.

İlçemiz dağlarında dağ çayı (ada çayı), kenger, çiğdem, altın otu, bayam( badem), alıç, çıtırmık, dağ armudu, kızılcık kirazı, sumak, nevruz çiçeği, keven otu gibi bitki ve ağaçlar, gelincik, papatya, sümbül, lale, gibi çiçekler görülürken, dere boylarında da böğürtleğen, kuşburnu gibi çalılıklara rastlanılmaktadır. İKLİM DURUMU
Pozantı, İç Anadolu karasal iklim kuşağı ile Akdeniz geçiş dağ iklimi sınırında yer alır. Ancak, iklim İç Anadolu karasal iklim özelliklerine benzerlik gösterir. Yazları sıcak ve kurak, kışları soğuk ve kar yağışlıdır. Nem oranı düşüktür. İlçenin coğrafi konumu nedeniyle kuzey yönden esen rüzgarlar etkilidir. Rüzgarların yönü vadiler doğrultusundadır. Kuvvetli esen poyraz yer yer erozyona sebep olmaktadır. Halk bu iklim özelliğini “ Yazın toz altı, kışın buz altı, olmaz olsun Pozantı” deyimiyle anlamlandırmaktadır. Güneyden esen rüzgarlar ise genellikle bahar aylarında esmektedir. Genellikle nem ve yağış getirir.

İlçe her ne kadar Adana sınırlarında olmuş olsa da kışın kar yağışı eksik olmaz. Yüksek dağlarda kar kalınlığı bazı senelerde 3 metreye kadar ulaşmaktadır. Çığ kayması çok nadir görülür.
Yıllık yağış miktarı 715,2 kg dir. 1964 yılından bu yana tespit edilen en yükseklik 1987 Ağustos ayında 39,8 c , en düşük sıcaklık ise 1991 şubat ayında –19,8 c dir.

En yüksek sıcaklıklar Temmuz-ağustos aylarında (ortalama 25 c ) görülürken, buna paralel olarak, Temmuz-Ağustos aylarında yağış oranı iyice düşmektedir. En düşük sıcaklıklar Kasım, Aralık, Ocak, Şubat, Mart, Nisan aylarında da en çok yağış görülür.
İlçede karasal iklim hakimdir. Yazlar sıcak ve kurak kışlar soğuk ve yağışlıdır